Contionary:gefallen
Jump to navigation
Jump to search
Skundavisk
Etymology
Pronunciation
- IPA: /ɟɘɸalɘn/
Verb
gefallen (class 7 strong, third-person singular simple present gefællt, past tense gefell, past participle gefallen, past subjunctive gefelle, auxiliary haven)
- to please, to appeal to (with indirect obiect)
- Ðis sang gefællt mir mykel.
- This song pleases me a lot.
- Ðis sang gefællt mir mykel.
Inflection
| infinitive | gefallen | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | gefallend | |||
| past participle | gefallen | |||
| auxiliary | haven | |||
| indicative | subjunctive | |||
| present | ik gefalle | wi gefallen | ik gefalle | wi gefallen |
| ðou gefællst | ji gefallt | ðou gefællst | ji gefallt | |
| hi, si, hit gefællt | si, Si gefallen | hi, si, hit gefalle | si, Si gefallen | |
| preterit | ik gefell | wi gefellen | ik gefelle | wi gefellen |
| ðou gefellst | ji gefellt | ðou gefellest | ji gefellet | |
| hi, si, hit gefell | si, Si gefellen | hi, si, hit gefelle | si, Si gefellen | |
| imperative | gefall | gefallt (ji) | ||