Contionary:rekenen

Skundavisk

Etymology

From Middle Skundavisk rekenen, from Old Skundavisk rekanōn, from Halmisk ᚱᛖᚲᚨᚾᛟᚾ (rekanōn), from Proto-Germanic *rekanōną.

Pronunciation

• IPA: /rɛknɘn/

Verb

rekenen (weak, third-person singular simple present rekent, past tense rekende, past participle gerekend, past subjunctive rekende, auxiliary haven)

1. to calculate, to reckon, to compute

   Si kann seer snell rekenen.

   She can calculate very quickly.

Inflection

infinitive		rekenen
present participle		rekenend
past participle		gerekend
auxiliary		haven
	indicative		subjunctive
present	ik rekene	wi rekenen	ik rekene	wi rekenen
	thou rekenst	ji rekent	thou rekenst	ji rekent
	hi, si, hit rekent	si, Si rekenen	hi, si, hit rekene	si, Si rekenen
preterit	ik rekende	wi rekenden	ik rekende	wi rekenden
	thou rekendest	ji rekendet	thou rekendest	ji rekendet
	hi, si, hit rekende	si, Si rekenden	hi, si, hit rekenden	si, Si rekenden
imperative	reken	rekent (ji)