Literature:The Holy Quran 55

The Quran, also romanized Qur'an or Koran, is the central religious text of Islam, believed by Muslims to be a revelation from God. It is organized in 114 chapters, which consist of verses. In addition to its religious significance, it is widely regarded as the finest work in Arabic literature, and has significantly influenced the Arabic language.

Translations

The Holy Quran 55

Skundavisk

Hoftstykk 59 : Ðe Gadering

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Allt, ðet in ðe hevens and up ðe Erþe is, dylþt God. And Hi is ðe Allmæghtige, ðe Allwijse.

2. Hi is Ðette, Ðe ðe ungeløvigen twisken ðe liede ðes Books out here heems at ðe eerste gadering fordreef. Ji þaghten neet, ðat si neet outkommen wolden, and si þaghte, ðat here festingen hir gegen God algen kynde. Ðan kamm God to him, fråm hwar si hit neet orwaghteten, and kastete skrekk in here herten. Si torstørden sijne højse mid sijne eegenen hænde and ðe hænde ðer geløvigen. So nemt ðarfråm eene leere, o ji liede ðer insight.

3. And of God ðe forbanning for hir neet gewriten hædde, hædde Hi hir in ðet eerste lijf gestråpt. And for hir is in ðe Hierafter ðe stråpe ðes fyrs.

4. Ðet is, for ðat si sig gegen God and Sijn gesandte wiðersat sind. And hwo sig to God widersettet, ðan is God indeed strang in stråpe.

5. Of ji eenig folmerboom snijðet, oðe hit up hitse røte stån latet, is hit ðan mid Gods orløfnis, and ðarmid anddietskt Hi ðe forþråwenen.

6. For hwat God to Sijn gesandte fråm him (ðe ungeløvigen) gegunned hat, haft ji neller ross noðe kamel ingerightet. Jet God gift to Sijne gesandten ðe maght over hwon Hi will. And God is ðe Allkunnende.

7. Hwat God to Sijn gesandte fråm ðe liede ðer stæde (als boute) gegunned hat, gehørt to God, ðe gesandte, ðe nåen forwandten, ðe weesen, ðe armen and ðe wegfarers, ðarmid gåt hit neet ður ðe rijken twisken jyw um. And hwat ðe gesandte jyw gift, ðan nemt hit, and hwat hi to jyw forbiedet, ðan mijðet hit. And fryghtet God. Indeed is God strang in stråpe.

8. And for ðe outwandelenden nødigen, ðe fråm sijne heems and rijkdoms fordriven weren, ðarður soghten si Gods hylþe and orfylling, and halpen God and His gesandte. Ðette sind ðe sanþfulen.

9. And for ðette, ðe ðe stad (Medijne) foreðet setelden, and gelooveden. Si luven ðette, ðe to him outgewandeld sind, and finden in sijne herten nee nijþ gegen hwat him gegeven was. And si foretrekken hir (ðe outwandelenden) over sig selve, even of si in armøde liggen. And hwo fråm sijn eegene geerignis bewart, ðette sind ðan ðe orfolgrijken.

10. And for ðette, ðe after him kammen, and segen: "Unser Herr, forgef uns and unsere brøðere, ðe uns in geloove foreranden. And lat in unsere herten nee forbitering gegen ðe geløvigen intreden. Unser Herr, Ðou er indeed armhertig, mildhertig."

11. Hast ðou neet ðe lijkettenden geseen, ðe to sijne ungeløvigen brøðere twisken ðe liede ðes Books segen : "Of ji fordriven beut, skullen wi mid jyw outkommen. Wi skullen neewe jeemann gehorken, ðe jyw harmt. And of ji gefoghten beut, skullen wi jyw helpen." And God teugt, ðat si leugen.

12. Of si fordriven beun, skullen si sykerlijk neet mid him outkommen. And of si gefoghten beun, skullen si hir neet helpen. And of si hir helpen, skullen si sykerlijk ðe rygges wegþråwen, ðarafter skullen si hir neet helpen.

13. Ðe angst for jyw is stærker in here herten ðan for God. Ðet is, for ðat si een folk sind, ðet neet forståt.

14. Si skullen jyw neet feghten, outer in befestigde stæde oðe fråm hinder walls. Ðe hatred between him is strang. Ðou dømst hir foreenigd, jeðough sind here herten geskilled. Ðet is, for ðat si een folk sind, ðet neet fornimt.

15. Si sind als ðe bijspelle ðette, ðe skørtlijk fore him liveden. Ðan kosteten si ðe boosen gefolge sijner saker, and for hir is eene smarte stråpe.

16. Als ðe bijspell ðes Deuvels, hwann hi to ðe mennesk segt : "Ungeloof.", and hwann hi ungelooved hat, segt er: "Indeed forskille ik mig fråm ðir. Indeed fryghte ik God, ðe Herr ðer werlde."

17. Ðan was ðe ende ðer båþen ðet fyr, foreewe ðarin dwellend. And ðet is ðe løning ðer unreghten.

Hoftstykk 60 : Ðe Gerønde

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. O ji ðe geløvigen, nemt neet Mijne fiende and jere fiende als byndliþe, ðarður beudet ji him luvered, hwijlend si ðe sanþheed geløgned haven, ðe to jyw gekommen is. Si fordrijven ðe gesandte and jyw, nor for ðat ji an God, jer Herr, geloovet. Of ji outgekommen sijd, um up Mijn weg te strijven, and Mijne hylþe te søken, skullt ji him in geheemnis luvered beuden, hwijlend Ik beter wit, hwat ji geheem håldet, and hwat ji openlijk meldet ? And hwo hit twisken jyw doot, hi hat sig sykerlijk fråm ðe reghte paþ gedwolen.

2. Of si jyw overheersen, willen si gegen jyw fiende wesen, and sijne hænde and tungen gegen jyw in yvelnis righten. And si wynskten, ðat ji ungelooven woldet.

3. Neller jere nåen forwandten noðe jere kindere skullen jyw an ðe Dag ðer Orrist nytten. Hi will under jyw dømen, and God is allseend over hwat ji doot.

4. Ji haft indeed een skøn bijspell in Ibrejm and ðette mid him, als si to sijn folk sagden : "Wi forskillen uns fråm jyw and fråm hwat ji outer God þewent. Wi wrøgen jyw, and between uns and jyw ståt fiendskap and hatred foreewe, tilðet ji an God alleen geloovet." Outer Ibrejms word to his fader : "Ik will sykerlijk for ðig um forgefnis bidden, ofwell ik nee maght have, ðir fore God te helpen. Unser Herr, up Ðir setten wi unser troost, to Ðir þråwen wi, and bij Ðir is ðe outgang.

5. Unser Herr, mak uns neet to een røn for ðe ungeløvigen, and forgef uns, unser Herr. Indeed er ðou ðe Allmæghtige, ðe Allwijse."

6. Indeed is ðar for jyw in him een skøn bijspell, for hwo up God and ðe Læteste Dag orwaghtet. And hwo wegþræwt, ðan is indeed God ðe Selforfyllende, ðe Lofswerþige.

7. Magskeen will God between jyw and ðette, mid hwelke ji forfiended sijd, luvered stellen. And God is allkunnend, and God is allforgevend, mildhertig.

8. God forbiedet jyw neet, gegenover ðette, ðe jyw fanwege jeres þewenstwegs neet gefoghten haven, and jyw out jere heeme neet fordriven haven, winig and reghtfærdig te forhålden. Indeed luvet God ðe reghtfærdigen.

9. God forbiedet jyw nor, ðette, ðe jyw fanwege jeres þewenstwegs gefoghten haven, jyw out jere heeme fordriven haven, and jere fordrijving understyttet haven, als byndliþe te nemen. And hwo hir als byndliþe nimt, ðette sind ðan ðe unreghten.

10. O ji ðe ungeløvigen, hwann geløvige frawen to jyw outwanderen, rønt hir ðan (up her geloove). God wit beter over her geloove. Of ji hir ðan als geløvigen orkennt, sendet hir neet to ðe ungeløvigen tebak. Si (ðe geløvigen frawen) sind him neet orlooved, noðe sind si (ðe ungeløvigen) him orlooved. And geft him (ðe ungeløvigen) tebak, hwat si (for ðe wedding) gespandt hadden. And ðar is neene wrooght, (ðise frawen) te andwedden, hwann ji him here weddgåve geft. And håldet neet to weddbynde mid ðe ungeløvigen frawen an. And eesk tebak, for hwat ji gespandt haddet, and si skullen tebakeesken, for hwat si gespandt hadden. Ðet is Gods andskeeding, Hi andskeedet between jyw. And God is allwitend, allwijs.

11. And of eene jerer wijve to ðe ungeløvigen fleut, and ji ðarover forgelden willen, geft him ðan, ðesse wijve weggegån is, so mykel als hwat si (als weddgåve) gespandt hadden. And fryghtet God, an Hwelk ji geloovet.

12. O Bude, hwann geløvige frawen to ðir kommen, and ðir belooven, ðat si to God neemann føgen skullen, noðe stelen, noðe hoor begån, noðe sijne kindere døden, noðe høle forspreeden, ðe si ður sijne hænde and føte orfinden, noðe ðig in reghtnis (in hwat reght is) ungehorken, nem ðan here beløfþe an, and bidd God um forgefnis for hir. Indeed is God allforgevend, mildhertig.

13. O ji ðe geløvigen, nemt neet als byndliþ een folk, ðet Gods wreeþe fororsækt. Si haven for ðe Hierafter wanhopt, sowell als ðe ungeløvigen twisken ðe liede ðer græve wanhopt haven.

Hoftstykk 61 : Ðe Reewer

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Allt, ðet in ðe hevens and up ðe Erþe is, dylþt God. And Hi is ðe Allmæghtige, ðe Allwijse.

2. O ji ðe geløvigen, hwarum segt ji, hwat ji neet doot ?

3. Hatred wækst bij God, als ji segt, hwat ji neet doot.

4. Indeed luvet God ðette, ðe up His weg in reewer feghten, als wæren si eene gefæstende bylding.

5. And als Mouses to his folk sagde : "O mijn folk, hwarum harmt ji mig, ofwell ji witet, ðat ik Gods gesandte for jyw im ?" And als si sig afwandten, wandte God here herten af. And God will ðe forþråwenen følke neet wellføren.

6. And als Jesus son af Merje sagde : "O Søne Isræls, ik im indeed Gods gesandte for jyw, ðe befæstet hwat between mijne hænde in ðe Toore liggt, and ðe een gesandte mildet, ðe after mir kommen skall, ðesse name Ahmed wesen skall." Als hi ðan mid ðe leusen bewijses to him kamm, sagden si : "Ðis is leus toover."

7. Hwo is ðan unreghter ðan ðette, ðe gegen God een lyg orfindet, hwijlend hi to underwerping (to God) geroopen biet ? And God will ðe unreghten følke neet wellføren.

8. Si wolden Gods light mid sijne munþes kwenken, jet God will Sijn light tewen, ofwell ðe ungeløvigen hit haten.

9. Hi is Ðette, Ðe Sijne gesandten mid ðe wellføring and ðe þewenstweg ðer sanþheed gesandt hat, um him boven alle þewenstwegs te stellen, ofwell ðe feelgødigen hit haten.

10. O ji ðe geløvigen, skall ik jyw to een handel wijsen, ðe jyw fråm eene smarte stråpe redden skall ?

11. Geloovet an God and Sijn gesandte, and strijft up Gods weg mid jere rijkdoms and jere seeler. Ðet is beter for jyw, of nor ji hit wistet.

12. Ðarmid skall Hi jyw jere synder forgeven, and jyw in garden inkommen laten, beneðen hwelke fløde fleuten, and angenæme dwellingen in ðe garden ðer eewigheed. Ðet is ðet groote orfolg.

13. And anðere þinge, ðet ji luven mugt : outhelpe fråm God and een nå sig. So meld to ðe geløvigen.

14. O ji ðe geløvigen, sijd Gods helpers. Sowell als Jesus son af Merje, als hi to ðe geselle sagde : "Hwo sind mijne helpers for God ?" Ðe gesellen sagden : "Wi sind Gods helpers." Ðan geloovede een deel ðer kindere Isræls, and ungeloovede een anðer deel. Ðan stærkenden Wi ðe geløvigen gegen here fiende, so ðat si overheersend gaten.