Contionary:lijven

Skundavisk

Etymology

From Middle Skundavisk līuen, from Old Skundavisk līuan, līban, from Halmisk ᛚᛁᛒᚨᚾ (līban), from Proto-Germanic *lībaną.

Pronunciation

• IPA: /lɪjβɘn/

Verb

lijven (class 1 strong, third-person singular simple present lift, past tense leef, past participle geliven, past subjunctive leeve, auxiliary haven)

1. to remain, to be left

   Mir lift som geld.

   I have some money left.

Inflection

infinitive		lijven
present participle		lijvend
past participle		geliven
auxiliary		haven
	indicative		subjunctive
present	ik lijve	wi lijven	ik lijve	wi lijven
	thou lifst	ji lijft	thou lifst	ji lijft
	hi, si, hit lift	si, Si lijven	hi, si, hit lijve	si, Si lijven
preterit	ik leef	wi leeven	ik leeve	wi leeven
	thou leefst	ji leeft	thou leevest	ji leevet
	hi, si, hit leef	si, Si leeven	hi, si, hit leeve	si, Si leeven
imperative	lijf	lijft (ji)

Derived terms

• belijven

Related terms

• leeven