Contionary:tíne

Sintsiran

Etymology

From Proto-Indo-European *dʰeh₁- (do)


Noun

tíne (class 0, conjugation 4, third-person singular present tit, third-person singular perfect tāt, passive participle téō)

  1. (transitive) to do
  2. (transitive) to work on

Conjugation

This is an irregular verb.

Conjugation of tíne (4th conjugation)  
Information 4th conjugation
indicative singular plural
first second third first second third
active present tis tit tios títe ten
perfect tâma tās tāt témēs tétē tān
imperfect tînīm tînīs tînīt tînimé tînité tînīn
future têiōm têius têiut têiume têiute têiōn
passive present téudā téusē téudē téusmē téustē téudōr
perfect tédār tédos tédot tédosme tédoste tédūr
pluperfect tédāri tédosi tédoti tédosime tédosite tédūri
imperfect téudēm téudīs téudīt téudēme téudēte téudīr
future téuôsiōm téuôsius téuôsiut téuôsiume téuôsiute téuôsiūr
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present teiâ teiés teiét teiôs teiéte teiân
perfect tāsîm tāsîs tāsît tāsîme tāsîte tāsîn
imperfect tináiam tináies tináiet tináiame tináiete tináian
passive present téutsem téutses téutset téutseme téutsete téutsen
perfect tédâra tédârs tédârt tédârmes tédârte tédârnat
pluperfect tédârem tédâris tédârit tédâreme tédârete tédâren
imperfect téutsīm téutsīs téutsīt téutsīme téutsīte téutsīn
imperative singular plural
second informal second formal first second
active tiō tiôme tête
passive tedê téurō téume téute
other infinitives participles
active passive active passive
tíne téōne tind téō