Contionary:þekken

Skundavisk

Etymology

From Middle Skundavisk thekken, þekken, from Old Skundavisk þekkan, þaekian, from Halmisk ᚦᚨᚲᛃᚨᚾ (þakjan), from Proto-Germanic *þakjaną.

Pronunciation

  • IPA: /θɛkɘn/

Verb

þekken (mixed, third-person singular simple present þekkt, past tense þakte, past participle geþakt, past subjunctive þækte, auxiliary haven)

  1. to cover
    Þekk ðe disk.
    Cover the table.

Inflection

infinitive þekken
present participle þekkend
past participle geþakt
auxiliary haven
indicative subjunctive
present ik þekke wi þekken ik þekke wi þekken
ðou þekkst ji þekkt ðou þekkst ji þekkt
hi, si, hit þekkt si, Si þekken hi, si, hit þekke si, Si þekken
preterit ik þakte wi þakten ik þækte wi þækten
ðou þaktest ji þaktet ðou þæktest ji þæktet
hi, si, hit þakte si, Si þakten hi, si, hit þækte si, Si þækten
imperative þekk þekkt (ji)

Usage notes

Synonyms

Derived terms

Related terms