Contionary:ansleuten

From Linguifex
Revision as of 13:51, 4 December 2019 by Zvlorg (talk | contribs) (→‎Verb)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

Skundavisk

Etymology

From an + sleuten.

Pronunciation

  • IPA: /ɑnsləʊtən/

Verb

ansleuten (class 2 strong, third-person singular simple present slietet an, past tense sloot an, past participle angesloten, past subjunctive sløte an, auxiliary haven)

  1. to plug in
    Sleut de ferseeing an.
    Plug the television in.

Inflection

infinitive ansleuten
present participle ansleutend
past participle angesloten
auxiliary haven
indicative subjunctive
present ik sleute an wi sleuten an ik sleute an wi sleuten an
thou slietst an ji sleutet an thou slietst an ji sleutet an
hi, si, hit slietet an si, Si sleuten an hi, si, hit sleute an si, Si sleuten an
preterit ik sloot an wi slooten an ik sløte an wi sløten an
thou slootst an ji slootet an thou sløtest an ji sløtet an
hi, si, hit sloot an si, Si slooten an hi, si, hit sløte an si, Si sløten an
imperative sleut an sleutet (ji) an

Usage notes

Synonyms

Derived terms

Related terms