Contionary:diskýlpin

From Linguifex
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Valthungian

Etymology

From Middle Valthungian diskylpjen, calqued from Latin dis- ‘apart from’ and culpa ‘fault’.

Pronunciation

  • IPA: /disˈkyl.pin/
  • Rhymes: -in

Noun

diskýlpin v.wk.1ija transitive

  1. to excuse, to exculpate.

Inflection

Class 1 Weak Verb: diskýlpin
Infinitive   Indicative Subjunctive
diskýlpin   Present
1sg. diskýlpia diskýlpia
Present Participle 2sg. diskýlpis diskýlpis
diskýlpinþs 3sg. diskýlpiþ diskýlpia
1pl. diskýlpim diskýlpim
Past Participle 2pl. diskýlpiþ diskýlpiþ
diskúlpiþs 3pl. diskýlpinþ diskýlpin
  Past
Imperative 1sg. diskúlpiða diskúlpiǧa
diskýlpi 2sg. diskúlpiðas diskúlpiðis
diskýlpiða 3sg. diskúlpiða diskúlpiðe
diskýlpim 1pl. diskúlpiðum diskúlpiðim
diskýlpiþ 2pl. diskúlpiðuþ diskúlpiðiþ
diskýlpinþa 3pl. diskúlpiðun diskúlpiðin