Contionary:kyninglijk

Skundavisk

Etymology

From kyning + -lijk

Pronunciation

  • IPA: /cynɪŋlɪk/

Adjective

kyninglijk (comparative kyninglijker, superlative kyninglijkest)

  1. kingly, royal, regal
    Hi was een lith thes kyninglijken heers.
    He was a member of the royal army.

Inflection

number and gender singular plural
masculine feminine neuter all genders
predicative hi is kyninglijk si is kyninglijk hit is kyninglijk si sind kyninglijk
strong declension common kyninglijk kyninglijke kyninglijk kyninglijke
genitive kyninglijkes kyninglijker kyninglijkes kyninglijker
weak declension common kyninglijke kyninglijke kyninglijke kyninglijken
genitive kyninglijken kyninglijken kyninglijken kyninglijken

Adverb

kyninglijk

  1. kingly

Usage notes

Synonyms

Derived terms

Related terms