Contionary:ligen

From Linguifex
Jump to navigation Jump to search

Skundavisk

Etymology

From Middle Skundavisk liggen, from Old Skundavisk liggan, ligian, from Halmisk ligian, from Proto-Germanic *ligjaną.

Pronunciation

  • IPA: /lɪɟɘn/

Verb

ligen (class 5 strong, third-person singular simple present ligt, past tense lag, past participle gelegen, past subjunctive læge, auxiliary haven)

  1. to lie, to rest
    We weren an thet bedd ligend.
    We were lying on the bed.

Inflection

infinitive ligen
present participle ligend
past participle gelegen
auxiliary haven
indicative subjunctive
present ik lige wi ligen ik lige wi ligen
thou ligst ji ligt thou ligst ji ligt
hi, si, hit ligt si, Si ligen hi, si, hit lige si, Si ligen
preterit ik lag wi lagen ik læge wi lægen
thou lagst ji lagt thou lægest ji læget
hi, si, hit lag si, Si lagen hi, si, hit læge si, Si lægen
imperative lig ligt (ji)

Usage notes

Synonyms

Derived terms

Related terms