Contionary:ansleuten
Jump to navigation
Jump to search
Skundavisk
Etymology
Pronunciation
- IPA: /ɑnsləʊtən/
Verb
ansleuten (class 2 strong, third-person singular simple present slietet an, past tense sloot an, past participle angesloten, past subjunctive sløte an, auxiliary haven)
- to plug in
- Sleut ðe ferseeing an.
- Plug the television in.
- Sleut ðe ferseeing an.
Inflection
| infinitive | ansleuten | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | ansleutend | |||
| past participle | angesloten | |||
| auxiliary | haven | |||
| indicative | subjunctive | |||
| present | ik sleute an | wi sleuten an | ik sleute an | wi sleuten an |
| ðou slietst an | ji sleutet an | ðou slietst an | ji sleutet an | |
| hi, si, hit slietet an | si, Si sleuten an | hi, si, hit sleute an | si, Si sleuten an | |
| preterit | ik sloot an | wi slooten an | ik sløte an | wi sløten an |
| ðou slootst an | ji slootet an | ðou sløtest an | ji sløtet an | |
| hi, si, hit sloot an | si, Si slooten an | hi, si, hit sløte an | si, Si sløten an | |
| imperative | sleut an | sleutet (ji) an | ||