Contionary:carīnus
Aeranir
Etymology
Pronunciation
(Old) IPA: [kaˈriː.nos̠]
(Classical) IPA: [kaˈriː.nʊs̠]
(Gaunine) IPA: [kaˈriː.nɯs]
(Late) IPA: [kaˈri.nos̠]
Noun
carīnus (temporary; genitive carīnī; adverbial carīnē)
- friend, comrade, companion
Declension
Declension of carīnus
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | carīnus | carīnur |
| vocative | carīne | |
| accusative | carīnun | carīnī |
| essive | carīnū | carīnur |
| instrumental | carīnōrun | carīnōs |
| genitive | carīnī | carīnōvus |
| dative | carīnō | carīnōna |
| ablative | carīnā | carīnōs |
| locative | carīnīs | carīnā |