Contionary:overdrijven

Skundavisk

Etymology

From over- + drijven.

Pronunciation

• IPA: /oβɐdrɪjβɘn/

Verb

overdrijven (class 1 strong, third-person singular simple present overdrift, past tense overdreef, past participle overdriven, past subjunctive overdreeve, auxiliary haven)

1. to overdo, to exaggerate

   Bidde overdrijf neet !

   Please don't exaggerate !

Inflection

infinitive		overdrijven
present participle		overdrijvend
past participle		overdriven
auxiliary		haven
	indicative		subjunctive
present	ik overdrijve	wi overdrijven	ik overdrijve	wi overdrijven
	ðou overdrifst	ji overdrijft	ðou overdrifst	ji overdrijft
	hi, si, hit overdrift	si, Si overdrijven	hi, si, hit overdrijve	si, Si overdrijven
preterit	ik overdreef	wi overdreeven	ik overdreeve	wi overdreeven
	ðou overdreefst	ji overdreeft	ðou overdreevest	ji overdreevet
	hi, si, hit overdreef	si, Si overdreeven	hi, si, hit overdreeve	si, Si overdreeven
imperative	overdrijf	overdrijft (ji)