Contionary:ropakagon
Jump to navigation
Jump to search
High Valyrian
Pronunciation
Verb
ropakagon (first-person singular present indicative ropakan, first-person singular present subjunctive ropakon, perfect participle ropakta)
- to knock down, to cause to fall
- to displace
- (governs the accusative) to replace
Conjugation
Declension of ropakagon — active voice
| infinitive | participle | ||
|---|---|---|---|
| nonfinite | |||
| present | ropakagon | ropakare | |
| aorist | ropakigon | ropakire | |
| future | — | ropakilare | |
| perfect | ropaktagon | ropakta | |
| past habitual | — | ropaktre | |
Declension of ropakakson — passive voice
| infinitive | participle | ||
|---|---|---|---|
| nonfinite | |||
| present | ropakakson | — | |
| aorist | ropakiakson | ropakiarza | |
| future | — | ropakilaksa | |
| perfect | ropaktakson | — | |
| past habitual | — | ropaktiarza | |
Derived terms
- sȳndor ropakagon (“to cast a shadow”)