Contionary:wilin
Valthungian
Etymology
From Middle Valthungian wiljen from Old Valthungian wiljan from Griutungi wiljan, cf. Gothic wiljan from Proto-Germanic weljaną.
Pronunciation
(Valthungian) IPA: /ˈwilin/
Verb
wilin v.t.
- to want, to desire.
Inflection
| Preterit-Present Verb: vilin ‘to want’ | ||||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | Indicative | Subjunctive | ||
| vilin | Present | |||
| 1sg. | vilia | vilia | ||
| Present Participle | 2sg. | vilis | vilis | |
| vilinþs | 3sg. | viliþ | vile | |
| 1pl. | vilim | vilim | ||
| Past Participle | 2pl. | viliþ | viliþ | |
| viliþs | 3pl. | vilinþ | vilin | |
| Past | ||||
| Imperative | 1sg. | vilða | vilǧa | |
| vili | 2sg. | vilðas | vilðis | |
| viliða | 3sg. | vilða | vilðe | |
| vilim | 1pl. | vilðum | vilðim | |
| viliþ | 2pl. | vilðuþ | vilðiþ | |
| vilinþa | 3pl. | vilðun | vilðin | |