Contionary:diskýlpin
Jump to navigation
Jump to search
Valthungian
Etymology
From Middle Valthungian diskylpjen, calqued from Latin dis- ‘apart from’ and culpa ‘fault’.
Pronunciation
Noun
diskýlpin v.wk.1ija transitive
- to excuse, to exculpate.
Inflection
| Class 1 Weak Verb: diskýlpin | ||||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | Indicative | Subjunctive | ||
| diskýlpin | Present | |||
| 1sg. | diskýlpia | diskýlpia | ||
| Present Participle | 2sg. | diskýlpis | diskýlpis | |
| diskýlpinþs | 3sg. | diskýlpiþ | diskýlpia | |
| 1pl. | diskýlpim | diskýlpim | ||
| Past Participle | 2pl. | diskýlpiþ | diskýlpiþ | |
| diskúlpiþs | 3pl. | diskýlpinþ | diskýlpin | |
| Past | ||||
| Imperative | 1sg. | diskúlpiða | diskúlpiǧa | |
| diskýlpi | 2sg. | diskúlpiðas | diskúlpiðis | |
| diskýlpiða | 3sg. | diskúlpiða | diskúlpiðe | |
| diskýlpim | 1pl. | diskúlpiðum | diskúlpiðim | |
| diskýlpiþ | 2pl. | diskúlpiðuþ | diskúlpiðiþ | |
| diskýlpinþa | 3pl. | diskúlpiðun | diskúlpiðin | |