Contionary:snijðen

From Linguifex
Jump to navigation Jump to search

Skundavisk

Etymology

From Middle Skundavisk snīthen, snīþen, from Old Skundavisk snīþan, from Halmisk ᛊᚾᛁᚦᚨᚾ (snīþan), from Proto-Germanic *snīþaną.

Pronunciation

  • IPA: /snɪjðɘn/

Verb

snijðen (class 1 strong, third-person singular simple present sniðet, past tense sneeð, past participle gesniden, past subjunctive sneede, auxiliary haven)

  1. to cut
    Snijð mir een deel, bidde.
    Cut me a part please.

Inflection

infinitive snijðen
present participle snijðend
past participle gesniden
auxiliary haven
indicative subjunctive
present ik snijðe wi snijðen ik snijðe wi snijðen
ðou sniðest ji snijðet ðou sniðest ji snijðet
hi, si, hit sniðet si, Si snijðen hi, si, hit snijðe si, Si snijðen
preterit ik sneeð wi sneeðen ik sneede wi sneeden
ðou sneeðest ji sneeðet ðou sneedest ji sneedet
hi, si, hit sneeð si, Si sneeðen hi, si, hit sneede si, Si sneeden
imperative snijð snijðet (ji)

Usage notes

Synonyms

Derived terms

Related terms