Literature:The Holy Quran 58: Difference between revisions

 
(13 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 9: Line 9:


==Skundavisk==
==Skundavisk==
===Hoftstykk 72 : Ðe Elven===
In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.
1. Seg : "Hit was mir andhullt, ðat een krop af elven lysenden, and ðan sagden : 'Indeed haven wi eene wunderfule Låse gelysend.
2. Hit ført to reghtnis, so haven wi ðaran gelooved, and wi skullen to unser Herr neemann føgen.
3. And Hi, ðe mykele unseres Herren orhøght sij, hat neller gejeukte noðe kind getaken.
4. And ðe dwåse twisken uns (Deuvel) was unsinn over God segend.
5. And wi þaghten, neller mennesken noðe elven sægden lyge over God.
6. And ðar weren mænne twisken ðe mennesken, ðe toflyght bij mænne twisken ðe elven soghten, meden si føgden him nor werre to.
7. And si (elven) þaghten, als ji (mennesken), ðat God neene reeren skylde.
8. And wi forsoghten, ðe heven te røren, and ðan fanden hit full af strange wærde (engels) and skeutende fyre.
9. And wi weren ðarbij (heven) staðel nemend, um te lysenen (hwat ðar gesagd was). Meden hwo nou lysent, skall een skeutend fyr in upwekk finden.
10. And wi witen neet, hweeðer for inwoners ðer erþe yvel gewold biet, oðe her Herr reghtnis for hir will.
11. And some twisken uns sind reghtdooenden, and some sind hit minner. Wi folgen forskeedene wegs.
12. And wi þaghten, ðat wi fråm God up ðe erþe neewe andgån kynden, noðe wi fråm Him ður flyght andgån kynden.
13. And als wi ðe wellføring (ðe Låse) hørden, gelooveden wi ðaran. Ðan hwo an sijn Herr geloovet, fryghtet neller loss noðe byrþe.
14. And some twisken uns sind (an God) underworpen, and some sind unreghtfærdig. Ðan hwo sig underworpen is, hier sind ðette, ðe reghtnis søken.'"
15. And als for ðe unreghtfærdigen, skullen si fyrholt for ðe Helle wesen.
16. And wæren si up ðe reghte paþ beliven, hædden Wi hir mid water in genyght gedrankt,
17. Ðarmid rønen Wi hir. And hwo fråm ðe orinnering sijnes Herren afþræwt, skall Hi to eene strange stråpe leeden.
18. And ðe gebiddstede gehøren to God, so roopt neemann neven God.
19. And als Gods þew (Mohammed) upstood, um to Him te roopen, fellen si (ðe elven) almeest als een þight klumpe um hin.
20. Seg : "Ik bidde nor mijn Herr, and ik føge Him neemann."
21. Seg : "Ik have maght, neller harm noðe reghtnis jyw te bringen."
22. Seg : "Neemann kann mig fore God munden, and ik skall neene toflyght outer Him finden.
23. Ðis is nor een bude fråm God and hise berighte." Ðan hwo God and his gesandte ungehorkt, is for hin ðet fyr ðer Helle, foreewe ðarin dwellend.
24. Tilðet si seen, hwat him belooved was. Ðan skullen si witen, hwo ðe swækste in outhelpe is, and smær in tal is.
25. Seg : "Ik wit neet, hweeðer hwat jyw belooved biet, nå is, oðe mijn Herr eene frist ðarto bestevenen will."
26. Hi is ðe Kenner ðes unseenes, and Hi andhyllt to neemann, hwat in His unseen is,
27. Outer ðette, ðe Hi als gesandte þiggt. Ðan indeed settet Hi fore and hinder him wærde (engels),
28. So ðat Hi wit, of si (ðe gesandten) ðe buden sijnes Herren overdragen haven. And Hi umfatet allt, ðet bij him is, and Hi reekent alle þinge in tæle.
===Hoftstykk 73 : Ðe Gehullte===
In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.
1. O ðou ðe gehullte,
2., Stå in ðe naght up, outer een lytel deel.
3. Een half oðe mins ðarfråm een lytel,
4. Oðe føg ðarup to, and seg ðe Låse þiedlijk up.
5. Indeed skullen Wi dir een hevig word bringen.
6. Indeed is ðe rijsing ðer naght hærder (for ðet gebidd), meden dæfter for ðet Word (ðe Låse).
7. Indeed hast ðou in ðe dagtijd mykel besignis.
8. And gewån ðet name ðijnes Herren und wij ðig Him fyllig.
9. Ðe Herr ðes oosts and ðes wests, neen god outer Him. So nem Hin als Getrost.
10. And sij þyldig, mid hwat si segen, and andteu ðig fråm him in eene høflijke wijse.
11. And lat Mig alleen mit ðe løgnenden, liede ðes rijkdoms, gef him eene småe friste.
12. Wi haven (for hir) handfetels and een Brand,
13. And køvend food and eene smarte stråpe,
14. Ðes dags, an hwelk ðe erþe and ðe bergs beven skullen, and ðe bergs als hoops af sand wesen skullen.
15. Indeed haven Wi een gesandte als teuge over jyw geskikkt, als Wi to Faråw een gesandte geskikkt hadden.
16. Ðan ungehorkte Faråw ðe gesandte, so greepen Wi hin mid eene swåre nåme.
17. Ðan hou kyndet ji, of ji ungelooven, jyw fore een dag munden, an hwelk ðe kindere gråwhærig werþen ?
18. Ðarbij skall ðe heven sig splijten, and Hise Belofþe skall orfullt beun.
19. Indeed is Ðis (ðe Låse) eene orinnering. So hwo will, lat hin een weg to sijn Herr nemen.
20. Indeed wit ðijn Herr, ðat ðou soms minner ðan twee þriddele ðer naght, and soms ðe half ðaraf, and soms een þriddel ðaraf (for ðet gebidd) upståst, and evenso for een deel ðetter mid ðir. And God bestevent ðe måte ðer naght and ðes dags. Hi wit, ðat ji (ðe gante naght) neet hålden kunnt, so hat Hi jyw forgeven. So lest, hwat fråm ðe Låse jyw ooþ is. Hi wit, ðat some twisken jyw seuk wesen mugen, and anðerer, ðe ður ðet land sinþend sind, um Gods hylþe te søken, and anðeren, ðe up Gods weg feghtend sind. So lest, hwat ðarfråm jyw ooþ is, and fremmt ðet gebidd, and geft ðe almøse, and leent to God een skøn lån. And hwat ji for jywselve an good foresorgt, skullt ji bij God als beter and grøter in løning finden. And biddet God um forgeving, indeed is God ðe Allforgivende, ðe Mildhertige.


===Hoftstykk 74 : Ðe Beþakte===
===Hoftstykk 74 : Ðe Beþakte===
Line 136: Line 240:
3. Þenkt ðe mennesk, ðat Wi hise beene neet gaderen kunnen ?
3. Þenkt ðe mennesk, ðat Wi hise beene neet gaderen kunnen ?


4. Indeed haven Wi ðe Macht, hise fingertyppen te edbylden.
4. Indeed haven Wi ðe maght, hise fingertyppen te edbylden.


5. Jeðough will ðe mennesk løgnen, hwat fore him ståt,
5. Jeðough will ðe mennesk løgnen, hwat fore him ståt,
3,181

edits