Literature:The Holy Quran 58

The Quran, also romanized Qur'an or Koran, is the central religious text of Islam, believed by Muslims to be a revelation from God. It is organized in 114 chapters, which consist of verses. In addition to its religious significance, it is widely regarded as the finest work in Arabic literature, and has significantly influenced the Arabic language.

Translations

The Holy Quran 58

Skundavisk

Hoftstykk 72 : Ðe Elven

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Seg : "Hit was mir andhullt, ðat een krop af elven lysenden, and ðan sagden : 'Indeed haven wi eene wunderfule Låse gelysend.

2. Hit ført to reghtnis, so haven wi ðaran gelooved, and wi skullen to unser Herr neemann føgen.

3. And Hi, ðe mykele unseres Herren orhøght sij, hat neller gejeukte noðe kind getaken.

4. And ðe dwåse twisken uns (Deuvel) was unsinn over God segend.

5. And wi þaghten, neller mennesken noðe elven sægden lyge over God.

6. And ðar weren mænne twisken ðe mennesken, ðe toflyght bij mænne twisken ðe elven soghten, meden si føgden him nor werre to.

7. And si (elven) þaghten, als ji (mennesken), ðat God neene reeren skylde.

8. And wi forsoghten, ðe heven te røren, and ðan fanden hit full af strange wærde (engels) and skeutende fyre.

9. And wi weren ðarbij (heven) staðel nemend, um te lysenen (hwat ðar gesagd was). Meden hwo nou lysent, skall een skeutend fyr in upwekk finden.

10. And wi witen neet, hweeðer for inwoners ðer erþe yvel gewold biet, oðe her Herr reghtnis for hir will.

11. And some twisken uns sind reghtdooenden, and some sind hit minner. Wi folgen forskeedene wegs.

12. And wi þaghten, ðat wi fråm God up ðe erþe neewe andgån kynden, noðe wi fråm Him ður flyght andgån kynden.

13. And als wi ðe wellføring (ðe Låse) hørden, gelooveden wi ðaran. Ðan hwo an sijn Herr geloovet, fryghtet neller loss noðe byrþe.

14. And some twisken uns sind (an God) underworpen, and some sind unreghtfærdig. Ðan hwo sig underworpen is, hier sind ðette, ðe reghtnis søken.'"

15. And als for ðe unreghtfærdigen, skullen si fyrholt for ðe Helle wesen.

16. And wæren si up ðe reghte paþ beliven, hædden Wi hir mid water in genyght gedrankt,

17. Ðarmid rønen Wi hir. And hwo fråm ðe orinnering sijnes Herren afþræwt, skall Hi to eene strange stråpe leeden.

18. And ðe gebiddstede gehøren to God, so roopt neemann neven God.

19. And als Gods þew (Mohammed) upstood, um to Him te roopen, fellen si (ðe elven) almeest als een þight klumpe um hin.

20. Seg : "Ik bidde nor mijn Herr, and ik føge Him neemann."

21. Seg : "Ik have maght, neller harm noðe reghtnis jyw te bringen."

22. Seg : "Neemann kann mig fore God munden, and ik skall neene toflyght outer Him finden.

23. Ðis is nor een bude fråm God and hise berighte." Ðan hwo God and his gesandte ungehorkt, is for hin ðet fyr ðer Helle, foreewe ðarin dwellend.

24. Tilðet si seen, hwat him belooved was. Ðan skullen si witen, hwo ðe swækste in outhelpe is, and smær in tal is.

25. Seg : "Ik wit neet, hweeðer hwat jyw belooved biet, nå is, oðe mijn Herr eene frist ðarto bestevenen will."

26. Hi is ðe Kenner ðes unseenes, and Hi andhyllt to neemann, hwat in His unseen is,

27. Outer ðette, ðe Hi als gesandte þiggt. Ðan indeed settet Hi fore and hinder him wærde (engels),

28. So ðat Hi wit, of si (ðe gesandten) ðe buden sijnes Herren overdragen haven. And Hi umfatet allt, ðet bij him is, and Hi reekent alle þinge in tæle.

Hoftstykk 73 : Ðe Gehullte

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. O ðou ðe gehullte,

2., Stå in ðe naght up, outer een lytel deel.

3. Een half oðe mins ðarfråm een lytel,

4. Oðe føg ðarup to, and seg ðe Låse þiedlijk up.

5. Indeed skullen Wi dir een hevig word bringen.

6. Indeed is ðe rijsing ðer naght hærder (for ðet gebidd), meden dæfter for ðet Word (ðe Låse).

7. Indeed hast ðou in ðe dagtijd mykel besignis.

8. And gewån ðet name ðijnes Herren und wij ðig Him fyllig.

9. Ðe Herr ðes oosts and ðes wests, neen god outer Him. So nem Hin als Getrost.

10. And sij þyldig, mid hwat si segen, and andteu ðig fråm him in eene høflijke wijse.

11. And lat Mig alleen mit ðe løgnenden, liede ðes rijkdoms, gef him eene småe friste.

12. Wi haven (for hir) handfetels and een Brand,

13. And køvend food and eene smarte stråpe,

14. Ðes dags, an hwelk ðe erþe and ðe bergs beven skullen, and ðe bergs als hoops af sand wesen skullen.

15. Indeed haven Wi een gesandte als teuge over jyw geskikkt, als Wi to Faråw een gesandte geskikkt hadden.

16. Ðan ungehorkte Faråw ðe gesandte, so greepen Wi hin mid eene swåre nåme.

17. Ðan hou kyndet ji, of ji ungelooven, jyw fore een dag munden, an hwelk ðe kindere gråwhærig werþen ?

18. Ðarbij skall ðe heven sig splijten, and Hise Belofþe skall orfullt beun.

19. Indeed is Ðis (ðe Låse) eene orinnering. So hwo will, lat hin een weg to sijn Herr nemen.

20. Indeed wit ðijn Herr, ðat ðou soms minner ðan twee þriddele ðer naght, and soms ðe half ðaraf, and soms een þriddel ðaraf (for ðet gebidd) upståst, and evenso for een deel ðetter mid ðir. And God bestevent ðe måte ðer naght and ðes dags. Hi wit, ðat ji (ðe gante naght) neet hålden kunnt, so hat Hi jyw forgeven. So lest, hwat fråm ðe Låse jyw ooþ is. Hi wit, ðat some twisken jyw seuk wesen mugen, and anðerer, ðe ður ðet land sinþend sind, um Gods hylþe te søken, and anðeren, ðe up Gods weg feghtend sind. So lest, hwat ðarfråm jyw ooþ is, and fremmt ðet gebidd, and geft ðe almøse, and leent to God een skøn lån. And hwat ji for jywselve an good foresorgt, skullt ji bij God als beter and grøter in løning finden. And biddet God um forgeving, indeed is God ðe Allforgivende, ðe Mildhertige.

Hoftstykk 74 : Ðe Beþakte

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. O ðou ðe beþakte,

2. Rijs and warn,

3. And formykel ðijn Herr,

4. And reens ðijn regel,

5. And formijð ðe fylþe,

6. And begynst neet, um meer te leuten,

7. And sij þyldig for ðijn Herr.

8. Ðan hwann in ðet horn geblåsen biet,

9. Ðan skall ðet een swår dag wesen,

10. For ðe ungeløvigen, neet ooþ.

11. Lat Mig alleen mit ðette, ðe Ik skoop,

12. And to hwelk Ik wijd rijkdom gaf,

13. And kindere als teugen,

14. And for hwelk Ik alle saker oþede,

15. And ðan girnt hi, ðat Ik nogh meer toføge.

16. Heel neet. Indeed was hi tågh gegen Unsere Þråws .

17. Ik skall hin mid eene strange stråpe hyllen.

18. Indeed þaghte hi and mat.

19. Ðan geþorven sij hou hi mat.

20. Annyw, geþorven sij hou hi mat.

21. Ðan lookte hi,

22. Ðan wrankte hi and hween,

23. Ðan þrew hi weg and fororgølde,

24. Ðan sagde: "Indeed is ðis (ðe Låse) nor een overdragen toover,

25. Indeed is ðis nor ðet word eenes mennesken."

26. Ik skall hin in Helwijt brennen.

27. And hwat makt ðig witen, hwat Helwijt is ?

28. Neller leevet hit, noðe spart.

29. Hit sengt ðe højd ðes mennesken.

30. Over hit sind neunteen (engelwærde).

31. And Wi bestevenden als wærde ðes fyrs nor engels. Wi befæsteten her antal, nor um ðe ungeløvigen te rønen, and so ðat ðette, ðe ðet Book gegeven weren, ðe gewissheed (over ðe sanþheed ðer Låse) reeken, and so ðat ðe geløvigen in trewe geokt beun, and so ðat neller ðette, ðe ðet Book gegeven weren, noðe ðe geløvigen twijen, and so ðat ðette, ðe een sieknis in ðet herte haven, and ðe ungeløvigen segen : "Hwat meende God mid ðis bijspell (ðet tal neunteen) ?" Ðus forirrt God, hwon Hi will, and ført, hwon Hi will. Neen kennt ðe werede ðijnes Herren outer Him. And ðis is nor eene orinnering for ðe mennesken.

32. Heel neet! Bij ðe mån,

33. And bij ðe naght, hwann hit forlætet,

34. And bij ðe morgen, hwann hit breghtent.

35. Indeed is hit (Helwijt) eene ðer grøtesten.

36. Eene warning for ðe mennesken,

37. For ðette twisken jyw, ðe foresorgen willen, oðe hinderlaten.

38. Jeeðere seele is ðe gijsel ðesse, ðet si gearnd hat,

39. Outer ðe gemeten ðer reghte.

40. In garden eesken si eenanðer,

41. Over ðe misdooers :

42. "Hwat braghte jyw in Helwijt ?"

43. Si skullen segen : "Wi weren neet twisken ðe biddenden,

44. And wi weren neet ðe armen fødend,

45. And wi weren mid ðe bakwrøgenden ijdel tålkend,

46. And wi weren ðe Dag ðes Ordeels løgnend,

47. tilðet ðe gewissheed (døþ) uns reghte."

48. Ðan skall ðe tweenskrid ðer tweenskrijðenden him neet nytten.

49. Hwat is ðan mit him, ðat si sig fråm ðe orinnering afþråwen,

50. als wæren si overfryghtete esele,

51. ðe fore een lewe fleun ?

52. Jeðough wynskt jeeðereen twisken him, ðat him outgesprede blædde gegeven beun.

53. Heel neet. Si fryghten ðet hierafter neet.

54. Heel neet. Indeed is Ðis (ðe Låse) eene orinnering.

55. So ðat hwo hit will sig orinnert.

56. Meden si kunnen sig orinneren, nor of God hit will. Hi alleen is ðe orspryng ðer froomheed and ðe orpsryng ðes forgefnisses.

Hoftstykk 75 : Ðe Orrist

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Nee! Ik swere bij ðe Dag ðer Orrist,

2. And nee! Ik swere bij ðe selfwrøgende seele.

3. Þenkt ðe mennesk, ðat Wi hise beene neet gaderen kunnen ?

4. Indeed haven Wi ðe maght, hise fingertyppen te edbylden.

5. Jeðough will ðe mennesk løgnen, hwat fore him ståt,

6. Hi eeskt: "Hwann kommt ðe Dag ðer Orrist ?"

7. Hwann ðe sight geblandt biet,

8. And ðe mån gemørkend biet,

9. And ðe sunne and ðe mån tegader gebraght beun.

10. Ðe mennesk skall ðettes dags segen : "Hwar is ðe toflyght ?"

11. Heel neet, (ðar is) neen skytt.

12. Til ðijn Herr skall ðettes dags ðe seteling wesen.

13. Ðettes dags skall ðe mennesk berightet beun, over hwat hi foresorgd and hindergelaten hat.

14. And ðe mennesk skall ðarbij een teuge gegen sigself wesen,

15. Self of hi sijne andskydingen forþbringt.

16. (Afterðet ðe Låse ðir ður Geverel andhyllt biet) berør ðijne tunge neet, um ðarmid te ijlen.

17. Indeed is up Uns Hitse gadering and Hitse Låse.

18. Hwann Wi Hit (ður Geverel) gelesen haven, folg ðann hise låse,

19. Ðan is up Uns Hitse orliesing.

20. Heel neet. Ji luvet ðet swifte lijf,

21. And latet ðet hierafter hinder.

22. Ðettes dags skullen gleemende andlits wesen,

23. At sijn Herr lookend.

24. And ðettes dags skullen derke andlits wesen,

25. Ðe formoden, ðat eene groote tyrþ hir befallen is.

26. Heel neet. Hwann si (ðe seele) ðet klagenbeen gereght hat,

27. And gesagd biet: "Hwo is ðe heeler ?",

28. And hi (ðe stervende) formodet, ðat hit ðe Stunde ðer forskeeding is,

29. And ðet been um ðet anðere gewunden biet,

30. Til ðijn Herr skall ðettes dags ðe drif wesen.

31. Jet neller geloovede hi noðe bad hi,

32. And ðarinsted løgnede hi and þrew hi weg,

33. Ðan ging hi routelend to sijn kyn tebak.

34. "Wee ðir, wee."

35. "Annyw, wee ðir, wee."

36. Þenkt ðe mennesk, ðat hi åne gefolg geleft beun skall ?

37. Was hi neet een drope af outgeworpen freew ?

38. Ðan was hi een kloot, ðan skoop Hi and bilþede,

39. Ðan makte Hi fråm him twee geslæghte, ðet mænnlijke and ðet wijflijke.

40. Hædde Ðette (God) neet ðe maght, ðe dooden annyw to lijf te bringen ?

Hoftstykk 76 : Ðe Mennesk

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Hat ðe tijd ðe mennesk gereght, in hwelke hi neen gewånbar thing was ?

2. Indeed skoopen Wi ðe mennesk out een freewdrope, eene misking, um hin te rønen, and Wi gaven him ðet gehør and ðe sight.

3. Indeed førden Wi hin an ðe weg, wære hi þankbar oðe unþankbar.

4. Indeed forebereededen Wi for ðe ungeløvigen ketter, and handfetels, and een fyrglød.

5. Indeed skullen ðe froomen fråm een kupp drinken, ðesse misking out kamfer is.

6. Out eene kwelle, fråm hwelke Gods þews drinken skullen, hwijlend si hit in overflut sprengen skullen.

7. Si orfyllen sijne eeþes, and si fryghten een dag, ðesse yvel wijdspred is.

8. And si føden for Hise Luve ðe arme, ðe weese and ðe gefangene,

9. "Wi føden jyw nor for Gods Andlit. Wi orwaghten fråm jyw neller løning noðe þank.

10. Indeed fryghten wi fråm unser Herr een harsk and grim dag."

11. God skall hir fråm ðet yvel ðettes dags bewaren, and Hi skall hir gleem and blisse drepen laten.

12. And Hi skall hir for here þyld mid een garde and silk belønen.

13. Ðarin up seete linend, skullen si neller (heete) sunne noðe frost seen.

14. Mid hits skaduw ðarnå over him skullen hitse ovetklustere låg for hir hangen.

15. And fæte out silver skullen twisken him umgån, and kupps out kyrstel,

16. Kyrstel out silver, ðan skullen si ðarður nawlijk meten.

17. And si skullen ður een kupp bewæterd beun, ðesse misking out gimber is,

18. Out eene kwelle, ðe Salsabil genand biet.

19. And eewe-junge bojen skullen twisken him umgån. Hwann ðou hir sist, skalt ðou hir for geskaterde mergrøte nemen.

20. And hwann ðou lookst, skalt ðou blisse and een groot kyningdom seen.

21. Si skullen grøne regele out kleen silk and brokk dragen. And si skullen mid silverene armbænde getierd beun. And her Herr skall hir mid een reen drynk bewæteren.

22. "Ðet is indeed jere løning, and jere anstrenger beun beþankt."

23. Indeed haven Wi ðet (ðe Låse) forþskrijðlijk neðergesandt.

24. So sij þyldig for ðe andskeeding ðijnes Herren, and gehork neen synder noðe unþankbare fråm him.

25. And gewån ðet name ðijnes Herren morgens and avends.

26. And in een deel ðer naght bend fore Him neðer, and dylþ Him lang ður ðe naght.

27. Indeed luven ðette (ðe ungeløvigen) ðet swifte lijf (up erþe), and laten een hevig dag hinder sig.

28. Wi skoopen hir, and befæsteten here hywe. And hwann Wi wolden, kynden Wi hir ður anðere himgelijken orsetten.

29. Indeed is Ðis (ðe Låse) eene orinnering. So hwo will, lat hin een weg to sijn Herr nemen.

30. Meden ji kunnt nor willen, nor of God hit will. And God is ðe Allwitende, ðe Allwijse.

31. Hi lætet in Sijne Genåþe inkommen, hwon Hi will, and for ðe unreghten hat Hi eene smarte stråpe forebereeded.

Hoftstykk 77 : Ðe Forþgesandten

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Bij ðe aftereenanðer forþgesandten,

2. And ðe styrmenden, gewældig styrmend,

3. And ðe skaterenden, wijd skaterend,

4. And ðe forskeedenden, in krops forskeedend

5. And ðe orinnering neðerbringen,

6. Als reghtfærdiging oðe warning.

7. Indeed skall ðet geskeen, hwat ji belooved beut.

8. Ðan hwann ðe sternen gelosken beun,

9. And hwann ðe heven gespliten biet,

10. And hwann ðe bergs weggeblåsen beun,

11. And hwann ðe gesandten at sijne fastgestålde tijd gegaderd beun,

12. Til hwelk dag is hit aftergeskoven wesen ?

13. Til ðe dag ðer andskeeding.

14. And hwat makt ðig witen, hwat ðe dag ðer andskeeding is ?

15. Wee to ðe løgners ðettes dags.

16. Øðelagden Wi neet ðe gamelen ?

17. Ðan leten Wi him ðe lætesten afterfolgen ?

18. So handelen Wi mid ðe misdooers.

19. Wee to ðe løgners ðettes dags.

20. Skoopen Wi jyw neet out een werþlos water,

21. Ðet Wi an een syker sted braghten,

22. for eene fastgestålde tijd ?

23. So maten Wi nawlijk, and hwat een outgeteekend Meter.

24. Wee to ðe løgners ðettes dags.

25. Makten Wi neet ðe erþe to een heemsted ?

26. for ðe livenden and ðe dooden ?

27. And Wi stålden fæstlijk ðarup bergs, and Wi drankten jyw mid swøt water.

28. Wee to ðe løgners ðettes dags.

29. Skrijðet to ðet forþ, ðet ðou løgnend wert.

30. Skrijðet to een skaduw mid þree søjle forþ,

31. Ðe neller kølt noðe gegen ðet løgend fyr nyttet.

32. Indeed wirpt hit sparken als eene festing,

33. Als si gelwe kamels wæren.

34. Wee to ðe løgners ðettes dags.

35. Ðis is ðe dag, an hwelk si neet spreken skullen,

36. And si skullen neet orløved beun, sig te andskylden.

37. Wee to ðe løgners ðettes dags.

38. Ðis is ðe Dag ðer Andskeeding, Wi haven jyw and ðe gamelen gegaderd.

39. So of ji eene list haft, smiðet ðan jere list.

40. Wee to ðe løgners ðettes dags.

41. Indeed skullen ðe froomen in køl skaduw and kweller wesen,

42. And ovete, als si girnen.

43. "Etet and drinkt gesedded, for hwat ji dooend wert."

44. So belønen Wi ðe welldooers.

45. Wee to ðe løgners ðettes dags.

46. "Etet and nyttet jyw nogh een lytel. Indeed sijd ji misdooers."

47. Wee to ðe løgners ðettes dags.

48. And hwann si gesagd beun: "Nijgt", nijgen si neet.

49. Wee to ðe løgners ðettes dags.

50. An hwelke behofting skullen si ðarafter gelooven ?