Contionary:skrijthen

Skundavisk

Etymology

From Middle Skundavisk skrīthen, skrīþen, from Old Skundavisk skrīþan, from Halmisk ᛊᚲᚱᛁᚦᚨᚾ (skrīþan), from Proto-Germanic *skrīþaną.

Pronunciation

• IPA: /ʃrɪjðɘn/

Verb

skrijthen (class 1 strong, third-person singular simple present skrithet, past tense skreeth, past participle geskrithen, past subjunctive skreethe, auxiliary haven)

1. to step, to walk

   Skrijth insijde.

   Step inside.

Inflection

infinitive		skrijthen
present participle		skrijthend
past participle		geskrithen
auxiliary		haven
	indicative		subjunctive
present	ik skrijthe	wi skrijthen	ik skrijthe	wi skrijthen
	thou skrithest	ji skrijthet	thou skrithest	ji skrijthet
	hi, si, hit skrithet	si, Si skrijthen	hi, si, hit skrijthe	si, Si skrijthen
preterit	ik skreeth	wi skreethen	ik skreethe	wi skreethen
	thou skreethest	ji skreethet	thou skreethest	ji skreethet
	hi, si, hit skreeth	si, Si skreethen	hi, si, hit skreethe	si, Si skreethen
imperative	skrijth	skrijthet (ji)