Contionary:дуъмин

Guimin

Etymology

From Proto-Indo-European dus-menḗs.

Pronunciation

• (Guimin) IPA^(key): [d̪ˤuˤmˤin] (post-stem stress)

Adjective

дуъмин • (duˤmin)

1. ill-disposed, bad-natured, malevolent, malicious

   (please add the primary text of this usage example)

   (please add an English translation of this usage example)

дуъмин declension (2nd)

	M		F		N
	SG	PL	SG	PL	SG	PL
ABS	дуъмин*	дуъминиъм	дуъмин*	дуъмине̄с	дуъмин*	дуъминйә̄с
ERG	дуъминиъс	дуъминӣс	дуъмине̄		дуъминйәс
GEN1	дуъминиътиъ	дуъмине̄тиъ	дуъмине̄тиъ	дуъмине̄мтиъ	дуъминйәтиъ	дуъминйәгьиъ
GEN2	дуъминӣс	дуъминё̄м	дуъмине̄с	дуъмине̄м	дуъминисәс	дуъминисә̄м
DAT	дуъминӣъ	дуъминиъмәс	дуъминӣъ	дуъмине̄мәс	дуъминисӣ	дуъминисмәс
INSTR		дуъминиъбиъ	дуъмине̄хъ	дуъмине̄биъ	дуъминисс	дуъминиппиъ
	дуъминиъми		дуъмине̄ми		дуъминими
	дуъминиъсы		дуъмине̄сы		дуъминисы
*Optionally тӏ(ә)-, ццӏ(а)-, с(ә)- respectively