Contionary:belijven

Skundavisk

Etymology

From be- + lijven

Pronunciation

• IPA: /bɘlɪjβɘn/

Verb

belijven (class 1 strong, third-person singular simple present belift, past tense beleef, past participle beliven, past subjunctive beleeve, auxiliary haven)

1. to stay, to remain

   Ik im heem beliven.

   I've stayed home.

Inflection

infinitive		belijven
present participle		belijvend
past participle		beliven
auxiliary		haven
	indicative		subjunctive
present	ik belijve	wi belijven	ik belijve	wi belijven
	ðou belifst	ji belijft	ðou belifst	ji belijft
	hi, si, hit belift	si, Si belijven	hi, si, hit belijve	si, Si belijven
preterit	ik beleef	wi beleeven	ik beleeve	wi beleeven
	ðou beleefst	ji beleeft	ðou beleevest	ji beleevet
	hi, si, hit beleef	si, Si beleeven	hi, si, hit beleeve	si, Si beleeven
imperative	belijf	belijft (ji)