Contionary:blåst
Skundavisk
Etymology
From Middle Skundavisk blāst, from Old Skundavisk blāstu, blēstu, from Halmisk ᛒᛚᛖᛊᛏᚢ (blēstu), ᛒᛚᛖᛊᛏᚢᛉ (blēstuŕ), from Proto-Germanic *blēstuz.
Pronunciation
- IPA: /blo:st/
Noun
blåst m. (class 3a, genitive blåsts or blæst, plural blæste)
- blast, burst of wind, breeze
- Wi hørden een stark blåst thise naght.
- We heard a strong blast this night.
- Wi hørden een stark blåst thise naght.