Contionary:fíté

Anrish

Etymology

From Middle Anrish hvíten and hvítnen, from Old Anrish hƿítana ("to be white"), from Proto-Germanic *hwītaną, and hƿítnana ("to become white"), from *hwītnaną

Pronunciation

(Anrish) IPA: /fiːˈde/

Verb

fíté (runic:‧ᚠᛁᛏᛖᛌ‧)

1. (impersonal, predicative) To be white

   Fíze lúa.

   ᛬ᚠᛁᛋᛖ‧ᛚᚢᚭ᛬

   The cat is white

Related terms

• (attributive) bá

Inflection

Declension of fíté (i-stem) & fítié (i-stem)

Case	indefinite singular	definite singular	indefinite singular	definite singular
Common	fíté	fítée	fítié	fítiée
Dative	fítéi	fíténe	fítiéi	fítiéne
Genitive	fítéð	fíteé	fítiéð	fítíeé

Conjugation of fíté & fítié (weak class 2, short present)

Impersonal	Non-past indicative	Non-past subjunctive	Past indicative	Past subjunctive
0	fíze	fíteðo	fítese	fíteso