Contionary:reuken

From Linguifex
Jump to navigation Jump to search

Skundavisk

Etymoroky

From Middle Skundavisk reuken, from Old Skundavisk reukan, from Halmisk ᚱᛖᚢᚲᚨᚾ (reukan), from Proto-Germanic *reukaną.

Pronunciation

  • IPA: /rəʊkən/

Verb

reuken (class 2 strong, third-person singular simple present riekt, past tense rook, past participle geroken, past subjunctive røke, auxiliary haven)

  1. (intr.) to smell
    Hit riekt good hier.
    It smells good here.

Inflection

infinitive reuken
present participle reukend
past participle geroken
auxiliary haven
indicative subjunctive
present ik reuke wi reuken ik reuke wi reuken
ðou riekst ji reukt ðou riekst ji reukt
hi, si, hit riekt si, Si reuken hi, si, hit reuke si, Si reuken
preterit ik rook wi rooken ik røke wi røken
ðou rookst ji rookt ðou røkest ji røket
hi, si, hit rook si, Si rooken hi, si, hit røke si, Si røken
imperative reuk reukt (ji)

Usage notes

Synonyms

Derived terms

Related terms