Template:Front/featured/Esperanto: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
La '''[[Fjämsk| | La '''[[Fjämsk|fjema]]''' (koniĝas kiel ''fjämsk'' [fjɛmʃ] aŭ ''deð fjämsk språgið'' [dɪθ fjɛmʃ ’spʁɔ:xɪθ] en la lingvo ĝi mem) estas nordĝermana lingvo parolata per la 550,700 loĝantoj de la insula nacio de Femlando. Ĝi apartenas al la nordĝermana (aŭ skandinavia) lingvaro kaj estas plejparte reciproke komprenada kun la norvega, la dana kaj la sveda. La fjema estas posteulo de la malnovnordlanda, la komuna lingvo de la ĝermanaj popoloj, kiu loĝis en Skandinavio dum la vikinga epoko. La fjema ankaŭ sorbis vortojn de la nederlanda, kun kiu la insulo estis negoca asociano dum la Mezepoko. | ||
La standarda vortordo estas subjekto–verbo–objekto (SVO), kvankam ofte ĉi tio povas ŝanĝiĝi por akcenti certajn vortojn aŭ vortgrupojn | La standarda vortordo estas subjekto–verbo–objekto (SVO), kvankam ofte ĉi tio povas ŝanĝiĝi por akcenti certajn vortojn aŭ vortgrupojn kaj ĝi ankaŭ ŝanĝiĝas kun certaj adverbaj frazoj. La fjema morfologio estas simila al la angla; tio estas, vortoj havas kompare malmultajn fleksiojn. Estas du genrojn, la komuna kaj la neŭtra; ĉi tiuj ofte koniĝas kiel neŭtra kaj neneŭtra aŭ kiel ð-vortoj kaj n-vortoj. Estas du gramatikaj kazoj, kaj distingo inter singularo kaj pluralo. Oni komparas adjektivojn kiel en la angla kaj ankaŭ flksiiĝas laŭ genro, nombro kaj definiteco. La definiteco de substantivoj markiĝas unuavice pere de sufiksoj, kiuj kompletiĝas kun apartaj definitaj kaj nedefinitaj artikoloj. | ||
<noinclude>[[Category:Templates]][[Category:Main page]][[Category:Meta]]</noinclude> | <noinclude>[[Category:Templates]][[Category:Main page]][[Category:Meta]]</noinclude> | ||
Revision as of 12:29, 16 July 2016
La fjema (koniĝas kiel fjämsk [fjɛmʃ] aŭ deð fjämsk språgið [dɪθ fjɛmʃ ’spʁɔ:xɪθ] en la lingvo ĝi mem) estas nordĝermana lingvo parolata per la 550,700 loĝantoj de la insula nacio de Femlando. Ĝi apartenas al la nordĝermana (aŭ skandinavia) lingvaro kaj estas plejparte reciproke komprenada kun la norvega, la dana kaj la sveda. La fjema estas posteulo de la malnovnordlanda, la komuna lingvo de la ĝermanaj popoloj, kiu loĝis en Skandinavio dum la vikinga epoko. La fjema ankaŭ sorbis vortojn de la nederlanda, kun kiu la insulo estis negoca asociano dum la Mezepoko.
La standarda vortordo estas subjekto–verbo–objekto (SVO), kvankam ofte ĉi tio povas ŝanĝiĝi por akcenti certajn vortojn aŭ vortgrupojn kaj ĝi ankaŭ ŝanĝiĝas kun certaj adverbaj frazoj. La fjema morfologio estas simila al la angla; tio estas, vortoj havas kompare malmultajn fleksiojn. Estas du genrojn, la komuna kaj la neŭtra; ĉi tiuj ofte koniĝas kiel neŭtra kaj neneŭtra aŭ kiel ð-vortoj kaj n-vortoj. Estas du gramatikaj kazoj, kaj distingo inter singularo kaj pluralo. Oni komparas adjektivojn kiel en la angla kaj ankaŭ flksiiĝas laŭ genro, nombro kaj definiteco. La definiteco de substantivoj markiĝas unuavice pere de sufiksoj, kiuj kompletiĝas kun apartaj definitaj kaj nedefinitaj artikoloj.