Contionary:innus
Aeranir
Etymology
From Old Aeranir innos, from Proto-Iscaric *əndos, from Proto-Maro-Ephenian *r₃med́ʰ-.
Compare with messus.
Pronunciation
(Old) IPA: [ˈin̪.d̪os̠̠]
(Classical) IPA: [ˈɪ̃n̪.d̪ʊs̠̠]
(Gaunine) IPA: [ˈɪ̃n̪.d̪ɯs]
(Late) IPA: [ˈẽn̪.d̪os̠̠]
Noun
innus (temporary; genitive inneris)
- head
- capital, heart
Declension
| Declension of innus | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | innus | innerer |
| vocative | innere | |
| accusative | innerin | innerī |
| essive | innerū | innerur |
| instrumental | innererun | innerēs |
| genitive | inneris | innerir |
| dative | innerī | innerina |
| ablative | innerēs | |
| locative | innerīs | innerā |