Contionary:hika-
Ayeri
Pronunciation
Verb
hik/ (hika-)
- to climb, to practise climbing
- ANF hikynF AlFtnFyey.
- Ang hijayan altanjya.
- They're climbing among the rocks.
Conjugation
hika- — verb (vocalic)
| Person | Topicalized | Clitic agent | ||
|---|---|---|---|---|
| Singular | 1st | hikāy | hikayang | |
| 2nd | hikava | hikavāng | ||
| 3rd | m | hikaya | hikayāng | |
| f | hikaye | hikayeng | ||
| n | hikayo | hikayong | ||
| inan | hikāra | hikareng | ||
| Plural | 1st | hikāyn | hikanang | |
| 2nd | hikava | hikavāng | ||
| 3rd | m | hikayan | hikatang | |
| f | hikayen | hikateng | ||
| n | hikayon | hikatong | ||
| inan | hikāran | hikateng | ||
| imperative | hiku | |||
| hortative | hiku-hiku | |||
| iterative | hi-hika- | |||
| participle | hikayam | |||