Contionary:инвинтӏ

Guimin

Etymology

From Proto-Indo-European énwent.

Pronunciation

• (Guimin) IPA^(key): [ˈinwintʼ]

Verb

инвинтӏ

1. to start, to begin

   neuter plural past imperfective indicative

   (please add the primary text of this usage example)

   (please add an English translation of this usage example)

кӏэн "to start, to begin"

			M		F		N
			SG	PL	SG	PL	SG	PL
INF			кӏэн
PFV	IND	PRES	кӏэнтӏ	кӏэнинтӏ	кӏантӏ	кӏанинтӏ	кӏатӏ	кӏынинтӏ
		PST	кӏэнытӏ		кӏанытӏ		кӏантӏ
		PRF	нинуътӏ	нинвинтӏ	нинуътӏ	нинвинтӏ	нинуътӏ	нинвинтӏ
		FUT	кӏэнитӏиъ	кӏэнәнтӏиъ	кӏанитӏиъ	кӏанәнтӏиъ	кӏынитӏиъ	кӏынәнтӏиъ
		PASS	кӏэнтӏә	кӏэнрә	кӏантӏә	кӏанрә	кӏатӏә	кӏарә
	IMP		кӏэнтӏуъ	кӏэнинтӏуъ	кӏантӏуъ	кӏанинтӏуъ	кӏатӏуъ	кӏынинтӏуъ
	PTCP	NPST	кӏынәнцӏ
		PST	кӏанәнцӏ
		PASS	кӏны̄нәс
IPFV	IND	NPST	нотӏ	нивинтӏ	нӯтӏ	нәвинтӏ	нуътӏ	нвинтӏ
		PST	инотӏ	инивинтӏ	инӯтӏ	инәвинтӏ	инуътӏ	инвинтӏ
		PASS	нотӏә	норә	нӯтӏә	нӯрә	нуътӏә	нуърә
	PTCP	NPST	нвәнцӏ
		PST	нуънәнцӏ
		PASS	нуъмынәс