Contionary:упӏытӏ

Guimin

Etymology

From Proto-Indo-European *h₃épn̥t.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈupʼɨtʼ]

Verb

упӏытӏ • (up’yt’)

1. to make, to create

   masculine singular past perfective indicative

   (please add the primary text of this usage example)

   (please add an English translation of this usage example)

упӏ "to make, to create"

			m		f		n
			sg	pl	sg	pl	sg	pl
inf			упӏ
pfv	ind	pres	упӏтӏ	упӏинтӏ	опӏтӏ	опӏинтӏ	уъпӏтӏ	уъпӏинтӏ
		pst	упӏытӏ	упӏнинтӏ	опӏытӏ	опӏнинтӏ	уъпӏытӏ	уъпӏнинтӏ
		prf	воркӏтӏ	воргинтӏ	воркӏтӏ	воргинтӏ	воркӏтӏ	воргинтӏ
		fut	упӏитӏиъ	упӏәнтӏиъ	опӏитӏиъ	опӏәнтӏиъ	уъпӏитӏиъ	уъпӏәнтӏиъ
		pass	упӏтӏә	упӏрә	опӏтӏә	опӏрә	уъпӏтӏә	уъпӏрә
	imp		упӏтӏуъ	упӏинтӏуъ	опӏтӏуъ	опӏинтӏуъ	уъпӏтӏуъ	уъпӏинтӏуъ
	ptcp	npst	уъпӏәнцӏ
		pst	уъпӏнәнцӏ
		pass	уъпӏы̄нәс
ipfv	ind	npst	виркӏтӏ	виргинтӏ	вәркӏтӏ	вәргинтӏ	выкӏтӏ	выгинтӏ
		pst	ивиркӏтӏ	ивиргинтӏ	ивәркӏтӏ	ивәргинтӏ	ивыкӏтӏ	ивыгинтӏ
		pass	виркӏтӏә	виргрә	вәркӏтӏә	вәргрә	выкӏтӏә	выгрә
	ptcp	npst	выгәнцӏ
		pst	выгнәнцӏ
		pass	выгы̄нәс