Contionary:kónine

From Linguifex
Jump to navigation Jump to search

Sintsiran

Etymology

From Proto-Indo-European koneye- (make begin), ultimately from *ken- (arise, begin)


Noun

kónine (class 8a, conjugation 2, third-person singular present kónit, third-person singular perfect kônist, passive participle kónidō)

  1. (transitive) to try, attempt

Conjugation

Conjugation of kónine (2nd conjugation)  
Information 2nd conjugation
indicative singular plural
first second third first second third
active present kónia kónis kónit kónios kónite kónion
perfect kônima kônis kônist kónimes kóniste kóninat
imperfect kóniem kónies kóniet kónieme kóniete kónien
future konîōm konîus konîut konîume konîute konîōn
passive present konidídā konidísē konidídē konidísmē konidístē konidídōr
perfect kónidār kónidos kónidot kónidosme kónidoste kónidūr
pluperfect kónidāri kónidosi kónidoti kónidosime kónidosite kónidūri
imperfect konidídēm konidídīs konidídīt konidídēme konidídēte konidídīr
future konidôsiōm konidôsius konidôsiut konidôsiume konidôsiute konidôsiūr
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present koniâ koniés koniét koniôs koniéte koniân
perfect kōnisîm kōnisîs kōnisît kōnisîme kōnisîte kōnisîn
imperfect koniáiam koniáies koniáiet koniáiame koniáiete koniáian
passive present konidítsem konidítses konidítset konidítseme konidítsete konidítsen
perfect konidâra konidârs konidârt konidârmes konidârte konidârnat
pluperfect konidârem konidâris konidârit konidâreme konidârete konidâren
imperfect konidítsīm konidítsīs konidítsīt konidítsīme konidítsīte konidítsīn
imperative singular plural
second informal second formal first second
active kónie kóniō kóniōme kóniete
passive konidí konidírō konidíme konidíte
other infinitives participles
active passive active passive
kónine kónidōne kónind kónidō