Template:Front/featured/Esperanto: Difference between revisions

Template:Front/featured/Esperanto (view source)

Revision as of 19:23, 15 July 2016

69 bytes removed , 15 July 2016

no edit summary

Pá mamūnám ontā́ bán

Administrators

590

edits

@@ Line 1: / Line 1: @@
-La '''[[Minhast|minhasta]]''' (''Minhast min kirim'', laŭvorte "Minhasta parolo") estas la parolata lingvo de la Respubliko de Minhajo kun forta parolkomunumo de preskaŭ 26 milionoj homoj, proksimume unu miliono loĝas en elmigranta komunumoj kaj la plej grandaj koncentriĝoj rezidas en la Usono, Ĥaydio, Meksiko, la Meza Oriento, Kailukuanpurio kaj Kanado. Signifoplenaj nombroj ankaŭ ekzistas en Sudorienta Azio kaj Norda Eŭropo. Ĝi estas apartigata en du grandaj dialektoj, la supra minhasta kaj la suba minhasta, ĉiu estas aparitigata en kelkaj pli malgrandaj subdialektoj, ekzemple la salmoparolanta varianto de la supra minhasta dialekto kaj la pandionoparolanta varianto de la suba minhasta dialekto. Ĝi estas ''a priori'' lingvo kreata por [[User:Anyar|Anjaro]].
+La '''[[Fjämsk|fjemma]]''' (koniĝas kiel ''fjämsk'' [fjɛmʃ] aŭ ''deð fjämsk språgið'' [dɪθ fjɛmʃ ’spʁɔ:xɪθ] en la lingvo ĝi mem) estas nordĝermana lingvo parolata per la 550,700 loĝantoj de la insula nacio de Femlando. Ĝi apartenas al la nordĝermana (aŭ skandinavia) lingvaro kaj estas plejparte reciproke komprenado kun la norvega, la dana kaj la sveda. La fjema estas posteulo de la malnovnordlanda, la komuna lingvo de la ĝermanaj popoloj, kiu loĝis en Skandinavio dum la vikinga epoko. La fjema ankaŭ sorbis vortojn de la nederlanda, kun kiu la insulo estis negoca asociano dum la Mezepoko.
-<center>'''Sapim kirimaran išpidustittuytammēru.'''<br/>''Ĉi tiu lingvo estis elktata.''</center>
-<br/><center>'''Wahēk, kirim waheprahan, kantašmahan, markakramaku, wahēk ezzakennemaru wammīn.'''<br/>''Dank' al ĝia nivelo de boneco, kredebleco kaj kapabloj de uzado, la komunumo elektis ĝin esti elektata.''</center>
-Tipologie, la minhasta estas ergativa polisinteza lingvo. La morfologio de verboj estas tre aglutina kaj inkluzivas la aliĝon de substantivoj kaj aliajn kompleksajn valencaj operacioj. La markita vortordo estas SOV. Oni trovas ergativecon sur kaj la morfologia kaj la sintaksa niveloj.
+La standarda vortordo estas subjekto–verbo–objekto (SVO), kvankam ofte ĉi tio povas ŝanĝiĝi por akcenti certajn vortojn aŭ vortgrupojn aŭ kun certaj adverbaj frazoj. La fjema morfologio estas simila al la angla; tio estas, vortoj havas kompare malmultajn fleksiojn. Estas du genrojn, la komuna kaj la neŭtra; ĉi tiuj ofte koniĝas kiel neŭtra kaj neneŭtra aŭ kiel ð-vortoj kaj n-vortoj. Estas du gramatikaj kazoj, kaj distingo inter singularo kaj pluralo. Oni komparas adjektivojn kiel en la angla kaj ankaŭ flksiiĝas laŭ genro, nombro kaj definiteco. La definiteco de substantivoj markiĝas unuavice pere de sufiksoj, kiuj kompletiĝas kun apartaj definitaj kaj nedefinitaj artikoloj.
 <noinclude>[[Category:Templates]][[Category:Main page]][[Category:Meta]]</noinclude>