Contionary:angrijpen
Jump to navigation
Jump to search
Skundavisk
Etymology
Pronunciation
- IPA: /ɑnsləʊtən/
Verb
angrijpen (class 1 strong, third-person singular simple present gript an, past tense greep an, past participle angegripen, past subjunctive greepe an, auxiliary haven)
- to attack
- Ðe benk was fan þeuves angegripen.
- The bank was attacked by thieves.
- Ðe benk was fan þeuves angegripen.
Inflection
| infinitive | angrijpen | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | angrijpend | |||
| past participle | angegripen | |||
| auxiliary | haven | |||
| indicative | subjunctive | |||
| present | ik grijpe an | wi grijpen an | ik grijpe an | wi grijpen an |
| ðou gripst an | ji grijpt an | ðou gripst an | ji grijpt an | |
| hi, si, hit gript an | si, Si grijpen an | hi, si, hit grijpe an | si, Si grijpen an | |
| preterit | ik greep an | wi greepen an | ik greepe an | wi greepen an |
| ðou greepst an | ji greept an | ðou greepest an | ji greepet an | |
| hi, si, hit greep an | si, Si greepen an | hi, si, hit greepe an | si, Si greepen an | |
| imperative | grijp an | grijpt (ji) an | ||