2,334
edits
Pamarėska/Texts: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
m
→The sheep and the horses
m (→Lėta-dieva) |
|||
| Line 107: | Line 107: | ||
The sheep and the horses(named also Schleicher's fable) is a small tale originally written in the Proto-Indo-European language. Other versions of the fable were created in different languages. This text is useful for comparison of variuos closely related languages or to indicate specific sound changes in their proto-language. Here are texts written in standard Pomorian, Polish, Old Prussian (to compare with a neighbouring Baltic language) and Common Slavic (Late Proto-Slavic after the separation of Old Novgorodian) for comparison. | The sheep and the horses(named also Schleicher's fable) is a small tale originally written in the Proto-Indo-European language. Other versions of the fable were created in different languages. This text is useful for comparison of variuos closely related languages or to indicate specific sound changes in their proto-language. Here are texts written in standard Pomorian, Polish, Old Prussian (to compare with a neighbouring Baltic language) and Common Slavic (Late Proto-Slavic after the separation of Old Novgorodian) for comparison. | ||
*'''In Pomorian:''' | *'''In Pomorian:''' | ||
Avi, ån katerė vilno ne bū, pavydėla bū kabenų: pirveši våzå | Avi, ån katerė vilno ne bū, pavydėla bū kabenų: pirveši våzå tįgų vezė, ątereši - kruolį vėlių, treťeši - zmeny burzdė nesąťe. Avi kabenam åzrecė: "Širdi maja gule - vydėti zmeny kabeny jodąťo". Kabeny atrecę: "Kluoši, avie, širdy nosėjė gulią kada vydėma: vyre-pane vilną avim aurėzovušu es sebė nå tepją audągą, be avi vilno ne imsi". Tå įkluošėvau, avi iz luoko uztekla. | ||
*'''In Polish:''' | *'''In Polish:''' | ||
Owca, na której wełny nie było, uwiedziała konie: jeden wóz ciężki wiózł, drugi - ciężar wielki, trzeci - człowieka szybko niosący. Owca koniom zawołała: Serce mi boli - widzieć człowieka konie poganiającego. Konie zawołały: "Słuchaj, owco, serca nasze bolą gdy widzemy: człowiek-pan wełnę owcom ścina sobie na ciepłą odzież, a owca wełny nie ma". To usłyszawszy, owca z pola uciekła. | Owca, na której wełny nie było, uwiedziała konie: jeden wóz ciężki wiózł, drugi - ciężar wielki, trzeci - człowieka szybko niosący. Owca koniom zawołała: Serce mi boli - widzieć człowieka konie poganiającego. Konie zawołały: "Słuchaj, owco, serca nasze bolą gdy widzemy: człowiek-pan wełnę owcom ścina sobie na ciepłą odzież, a owca wełny nie ma". To usłyszawszy, owca z pola uciekła. | ||