Literature:The Holy Quran 35: Difference between revisions
| Line 41: | Line 41: | ||
14. Ðan skoopen Wi ðe drope als een kloot, ðan skoopen Wi ðe kloot als een inswellend klumpe, ðan skoopen Wi ðe inswellende klumpe als beene, ðan kleeðeden Wi ðe beene mid fleesk, ðan orgaven Wi ðarout een anðer geskap. So geblosst sij God, ðe beste ðe skapers. | 14. Ðan skoopen Wi ðe drope als een kloot, ðan skoopen Wi ðe kloot als een inswellend klumpe, ðan skoopen Wi ðe inswellende klumpe als beene, ðan kleeðeden Wi ðe beene mid fleesk, ðan orgaven Wi ðarout een anðer geskap. So geblosst sij God, ðe beste ðe skapers. | ||
15. Ðarafter skullt ji sykerlijk sterven. | |||
16. Ðan skullt ji an ðe Dag ðer Orrist gereerd beun. | |||
17. And indeed skoopen Wi over jyw seven paþwegs, and Wi sind in ðe skapping neet merrend. | |||
18. And Wi braghten fråm ðe heven water in genawe måte neðer, and stålden hit ðan in ðe Erþe. And indeed haven Wi ðe maght, hit weg te nemen. | |||
19. Ðan orgaven Wi for jyw ðarup garden mid datenfolmerbooms and þrouven, in hwelke ji ovete in genyght haft, fråm hwelke ji etet. | |||
[...] | [...] | ||
Revision as of 13:14, 9 August 2024
 |
| Songs & poems |
|---|
| Stories & legends |
| Fables & declarations |
| Religious texts |
| Word-list templates |
|
| Relays |
|
Starlings' Song |
| Library portal |
The Quran, also romanized Qur'an or Koran, is the central religious text of Islam, believed by Muslims to be a revelation from God. It is organized in 114 chapters, which consist of verses. In addition to its religious significance, it is widely regarded as the finest work in Arabic literature, and has significantly influenced the Arabic language.
Translations
Skundavisk
Hoftstykk 23 : Ðe Geløvigen
In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.
1. Indeed orfolgen ðe geløvigen,
2. Ðe in sijne gebidde ooþmødig sind,
3. And ðe sig fråm ðe ijdelheed afþråwen,
4. And ðe ðe reensenden werke doon,
5. And ðe sijne kyskheed bewaren,
6. Outer mid sijne wijve oðe ðette, ðe sijne reghten hænde besitten, ðan sind si in ðis fall neet te refsen.
7. Ðan hwo ðarjander søkt te gån, ðette sind ðe overtreders.
8. And ðe sijne troosts and sijne belofþer eeren,
9. And ðe sijne gebidde bewaren.
10. Ðette sind ðe erven,
11. Ðe ðe Garde erven skullen, um foreewe ðarin te dwellen.
12. And sanþlijk skoopen Wi ðe mennesk out eene wiste fråm klej.
13. Ðan skoopen Wi hin als een drope af outgeworpen freew an een syker sted.
14. Ðan skoopen Wi ðe drope als een kloot, ðan skoopen Wi ðe kloot als een inswellend klumpe, ðan skoopen Wi ðe inswellende klumpe als beene, ðan kleeðeden Wi ðe beene mid fleesk, ðan orgaven Wi ðarout een anðer geskap. So geblosst sij God, ðe beste ðe skapers.
15. Ðarafter skullt ji sykerlijk sterven.
16. Ðan skullt ji an ðe Dag ðer Orrist gereerd beun.
17. And indeed skoopen Wi over jyw seven paþwegs, and Wi sind in ðe skapping neet merrend.
18. And Wi braghten fråm ðe heven water in genawe måte neðer, and stålden hit ðan in ðe Erþe. And indeed haven Wi ðe maght, hit weg te nemen.
19. Ðan orgaven Wi for jyw ðarup garden mid datenfolmerbooms and þrouven, in hwelke ji ovete in genyght haft, fråm hwelke ji etet.
[...]
102. Ðette, ðesse wåge hevig is, skullen ðan ðe orfolgrijken wesen.
103. And ðette, ðesse wåge light is, skullen ðan ðette, ðe sijne seeler gewøld haven. Si skullen in Helle wesen, foreewe ðarin dwellend.