Literature:The Holy Quran 35

The Quran, also romanized Qur'an or Koran, is the central religious text of Islam, believed by Muslims to be a revelation from God. It is organized in 114 chapters, which consist of verses. In addition to its religious significance, it is widely regarded as the finest work in Arabic literature, and has significantly influenced the Arabic language.

Translations

The Holy Quran 35

Skundavisk

Hoftstykk 23 : Ðe Geløvigen

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Indeed orfolgen ðe geløvigen,

2. Ðe in sijne gebidde ooþmødig sind,

3. And ðe sig fråm ðe ijdelheed afþråwen,

4. And ðe ðe reensenden werke doon,

5. And ðe sijne kyskheed bewaren,

6. Outer mid sijne wijve oðe ðette, ðe sijne reghten hænde besitten, ðan sind si in ðis fall neet te refsen.

7. Ðan hwo ðarjander søkt te gån, ðette sind ðe overtreders.

8. And ðe sijne troosts and sijne belofþer eeren,

9. And ðe sijne gebidde bewaren.

10. Ðette sind ðe erven,

11. Ðe ðe Garde erven skullen, um foreewe ðarin te dwellen.

12. And sanþlijk skoopen Wi ðe mennesk out eene wiste fråm klej.

13. Ðan skoopen Wi hin als een drope af outgeworpen freew an een syker sted.

14. Ðan skoopen Wi ðe drope als een kloot, ðan skoopen Wi ðe kloot als een inswellend klumpe, ðan skoopen Wi ðe inswellende klumpe als beene, ðan kleeðeden Wi ðe beene mid fleesk, ðan orgaven Wi ðarout een anðer geskap. So geblosst sij God, ðe beste ðe skapers.

15. Ðarafter skullt ji sykerlijk sterven.

16. Ðan skullt ji an ðe Dag ðer Orrist gereerd beun.

17. And indeed skoopen Wi over jyw seven paþwegs, and Wi sind in ðe skapping neet merrend.

18. And Wi braghten fråm ðe heven water in genawe måte neðer, and stålden hit ðan in ðe Erþe. And indeed haven Wi ðe maght, hit weg te nemen.

19. Ðan orgaven Wi for jyw ðarup garden mid datenfolmerbooms and þrouven, in hwelke ji ovete in genyght haft, fråm hwelke ji etet.

20. And een boom, ðe out ðe Berg Sinej forþspringt, and ælje and dyp for ðe etenden orgift.

21. And indeed is in ðet fee eene leere for jyw. Wi drenken jyw, fråm hwat in here bouls is, and fråm him haft ji talrijke nøte, and fråm him etet ji.

22. And up him, sowell als up ðe skipe beut ji gedragen.

23. And indeed sandten Wi Noogh to his folk, and hi sagde : "O mijn folk, þewent God. Ji haft neen god outer Him. Willt ji neet fryghten ?"

24. Ðan sagde ðe werd hises ungeløvigen folks : "Hi (Noogh) is nor een mennesk als ji, ðe sig over jyw begynstigen will. Of God gewold hædde, hædde Hi sykerlijk engels neðergesandt. Wi haven ðarover fråm unsere forefædere neewe gehørd.

25. Hi is nor een besetten mann. So orwaghtet hin nor for een tijme."

26. Hi sagde : "Mijn Herr, help mir, ðee si haven mig geløgned."

27. So andhulden Wi him : "Mak ðet skip under Unsere oogen and Unserere andhylling. Hwann Unser bysend ðan kommt, and ðe oven seuþet, lað ðarin twee gæve elker kynde, and ðijn kyn, outer ðette, over hwelke ðet word (ðe ordeel) gefallen is. And rightet bij Mir neene eeske for ðe unreghten an. Indeed skullen si ordrinken.

28. Hwann ðou and ðette mid ðir up ðet skip steegt, seg ðan : 'Lof sij God, Ðe uns fråm ðe unreghten følke reddede.'

29. And seg : 'Mijn Herr, lænd mig an een geblosst land. And Ðou er ðe beste lænder.'"

30. Indeed liggen ðarin þråws, and indeed weren Wi (ðette mennesken) rønend.

31. Ðarup orgaven Wi after him eene anðere begåte (Åd).

32. Ðan sandten Wi fråm twisken him een gesandte (Hud) : "Þewent God. Ji haft neen god outer Him. Willt ji neet fryghten ?"

33. Ðan sagde ðe werd hises folks, ðe ungelooveden and ðe dreping ðes Hierafters løgneden : "(Skullen wi tebakgebraght beun,) hwann wi overflyt in ðet eerste lijf gegeven weren ? Hi (Hud) is nor een mennesk als ji. Hi itt fråm hwat ji etet, and drinkt fråm hwat ji drinkt.

34. And of ji een mennesk als ji gehorkt, skullt ji ðan sykerlijk forleusers wesen.

35. Beloovet hi jyw, ðat ji, als ji sterft and dust and beene sijd, tebakgebraght beun skullt ?

36. Wijdgehold, wijdgehold is ðet, to hwelk ji belooved beut.

37. Ðar is neeþing outer unser eerste lijf. Wi sterven and liven (nor hier), and wi skullen neewe upgewakt beun.

38. Hi is nor een mennesk, ðe gegen God een lyg orfindet, and wi gelooven him neet."

39. Hi sagde : "Mijn Herr, help mir, ðee si haven mig geløgned."

40. Hi (God) sagde : "Sån skullen si rewend geten."

41. Ðan greep hir ðe gyll in sanþheed, and Wi makten hir to derk stuppel. So weg sijn ðe unreghten følke.

42. Ðarup orgaven Wi after him anðere begåter,

43. And neene þeude kann sijne frist forerennen oðe hinderlaten.

44. And Wi sandte Unsere gesandten, een after ðe anðere. Te elkens, ðat een gesandte to sijne þeude kamm, løgneden si hin. Ðan leten Wi eene ðe anðere afterfolgen, and makten hir to geskighter (for ðe afterfolgenden begåter). So weg sijn ðe ungeløvigen følke.

45. Ðan sandten Wi Mouses and his broðer Haron mid Unsere teekene and leuse anwåld,

46. To Faråw and hise werde. Ðan fororgølden si, als si een hooghmødig folk weren.

47. Si sagden : "Skullen wi twee mennesken als wi gelooven, hwijlend here þeude to uns þew is ?"

48. Ðan løgneden si hir, so weren si twisken ðe øðelagden.

49. And indeed gaven Wi Mouses ðet Book, so ðat si [ðe kindere Isræls] wellgeførd beun mugen.

50. And Wi makten ðe son af Merje and his moder to een teeken, and Wi forsorgden him eene toflyght up een hooghsted, hwar roowe and eene kwelle weren.

51. "O ji gesandten, etet fråm ðe gooden fooden, and doot ðe gooden werke. Indeed im Ik almwitend over hwat ji doot.

52. Ðise jere þeude is indeed eene foreenigde þeude, and Ik im jer Herr, so fryghtet Mig."

53. Ðan spleeten si sijne sake in krops. Elke skare bliþt sig over hwat hit hat.

54. So lat hir in here werre til een tijme.

55. Þenken si, ðat Wi him rijkdoms and kindere gunnen,

56. Ðarmid ijlen Wi him ðe gooden þinge ? Jeðough seffen si neet.

57. Indeed sind ðette, ðe in ðe fryghte sijnes Herren foresightig sind,

58. And an ðe teekene sijnes Herren gelooven,

59. And to sijn Herr neemann føgen,

60. And geven, hwat si geven, hwijlznd here herten in fryghte for ðe bakkomst to her Herr sind,

61. Ðette ijlen to ðe gooden þinge, and si forerennen (ðe anðeren) ðarfor.

62. Wi belasten neene seele meer ðan here kyndigheed. And bij Uns is een book, ðet ðe sanþheed sprikt. And si skullen neene unreghtfærdigheed lijðen.

63. Jeðough sind here herten in werre over ðet, and si begån (boose) deede outer ðet (ðe gooden deede), ðe si stedig doon.

64. Tilðet Wi ðe wellhavenden twisken him mid ðe stråpe grijpen, ðan skrijen si um helpe.

65. "Skrijt todag neet um helpe. Indeed skullt ji gegen Uns neet geholpen beun.

66. Indeed weren Mijne Þråws to jyw forlesen, meden ji þrewt up jere hejls af.

67. Fororgølend weren si ðarover in næghlijke gespreke yvel tålkend."

68. Haven si ðet Word neet overhught, oðe is to him gekommen, hwat neet to here forefædere kamm ?

69. Oðe orkennen si sijn gesandte neet, so forwerpen si hin ?

70. Oðe si segen over hin "sinnsyght" ? Nee, hi kamm to him mid ðe sanþtheed, meden ðe meesten af him haten ðe sanþheed.

71. Of ðe sanþheed here lyste gefolg hædde, hædde sig ðe hevens, ðe Erþe and hwat ðarin is, sykerlijk geworren. Ðarinsted kammen Wi to him mid here orinnering, jeðough þråwen si sig fråm sijne orinnering af.

72. Oðe eeskest ðou him eene betaling ? Ðan is ðe betaling ðijnes Herren beter, and Hi is ðe beste Forsorger.

73. And indeed røpst ðou hir sykerlijk to een reght paþ,

74. And indeed sind ðette, ðe neet an ðe Hierafter gelooven, fråm ðe paþ dwelend.

75. And of Wi him genåþe makten, and ðe hardskape aftøken, ðe up him sind, wolden si in blindlijk sijne overtreding beherden.

76. Wi haven hir alreede mid ðe stråpe gegripen, jeðough underwarpen si sig neet to sijn Herr, noðe si bedelden Hin hønlijk.

77. Hwann Wi him een dur to eene strange stråpe openen, skullen si ðarin wanhopen.

78. And Hi is Ðette, Ðe for jyw ðet gehør, ðe sight and ðe geføle orgaf. Meden weenig is hit, ðat ji þankt.

79. And Hi is Ðette, Ðe jyw up ðe erþe formeerde, and to Him skullt ji gegaderd beun.

80. And Hi is Ðette, Ðeliven and sterven lætet, and Him gehørt ðe wiksel ðer naght and ðes dags. Fornemt ji ðan neet ?

81. Meden si segen ðet gelijke, als ðe gamelen sagden,

82. Si segen : "Hwann wi sterven, and dust and beene geworden sind, skullen wi wirkelijk upgewakt beun ?

83. Indeed weren wi and unsere forefædere alreede ðis foreðet belooved. Ðis is nor sagen ðer gamelen."

84. Seg : "Hwom gehørt ðe Erþe, and hwo ðarup livet, of nor ji hit wistet ?"

85. Si skullen segen: "To God." Seg : "Willt ji ðan neet orinneren ?"

86. Seg : "Hwo is ðe Herr ðer seven hevens and ðe Herr ðes grooten Seets ?"

87. Si skullen segen: "God." Seg : " Willt ji ðan neet fryghten ?"

88. Seg : "In hwos Hand is ðe herrskap over alle þinge, and Hi bewart and neene kann gegen Hin beward beun, of nor ji hit wistet ?"

89. Si skullen segen: "God." Seg: "Sijd ji ðan betooverd ?"

[...]

102. Ðette, ðesse wåge hevig is, skullen ðan ðe orfolgrijken wesen.

103. And ðette, ðesse wåge light is, skullen ðan ðette wesen, ðe sijne seeler gewøld haven. Si skullen in Helle wesen, foreewe ðarin dwellend.

Hoftstykk 24 : Ðet Lightn

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.