Literature:The Holy Quran 57: Difference between revisions
Line 111: | Line 111: | ||
17. And God wakste jyw out ðe erþe als seede. | 17. And God wakste jyw out ðe erþe als seede. | ||
18. Ðan skall Hi jyw ðarin tebakkommen laten, and Hi skall jyw ðarout forþbringen. | |||
19. And God makte ðe erþe for jyw to eene widþe, | |||
20. So ðat ji up hitse wijde wegs skrijðen kunnt.'" | |||
21. Noogh sagde : "Mijn Herr, si haven mig ungehorkt, and haven ðarinsted ðette gefolgd, ðe in rijkdom and kindere nor forlos toføgen kann." | |||
22. And si haven eene groote forswering gesmiðed | |||
23. And si sagden: 'Forlatet jere gøde neet. Forlatet Wadd, Suwa, Yaghouþ, Yaouq and Nasr neet.' | |||
24. Sie haven alreede mykel geirrd. So føg to ðe unreghtfærdigen nor irrdom to." |
Revision as of 09:53, 1 October 2023
Songs & poems |
---|
Stories & legends |
Fables & declarations |
Religious texts |
Word-list templates |
|
Relays |
Starlings' Song |
Library portal |
The Quran, also romanized Qur'an or Koran, is the central religious text of Islam, believed by Muslims to be a revelation from God. It is organized in 114 chapters, which consist of verses. In addition to its religious significance, it is widely regarded as the finest work in Arabic literature, and has significantly influenced the Arabic language.
Translations
Skundavisk
Hoftstykk 67 : Ðe Kyningskap
In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.
1. Geblosst is Ðette, in ðesse hand ðe kyningskap is, and Hi ist ðe Allkunnende,
2. Ðette, ðe døþ and lijf skoop, um jyw te rønen, (and te bestevenen) hwo fråm jyw ðe beste in handelingen is. And Hi ist ðe Allmæghtige, ðe Forgevende,
3. Hi, ðe seven overeenanðerleggende hevene skoop. Ðou sist neene unsamenhængigheed in ðe skapping ðes Mildhertigen. Wend ðe blik annyw : Sist ðou jetwære hwelke bryk ?
4. Ðan wend ðe blik een wijder keer : ðijn blik skall to ðir tebakkeeren, orfolglos (in ðe søke ðes irren) and beskeeden.
5. Sanþlijk tierden Wi ðe lægere heven mid liesels, and makten hir wyrpskøte gegen ðe deuvels. And Wi forebereededen for hir ðe stråpe ðer Fyrglød.
6. And for ðette, ðe an sijn Herr ungeløved haven, ðe stråpe ðer Helle. And hwat een yvel outgang.
7. Hwann si ðarin geworpen beun, skullen si hit bryllen høren, hwijlend si seuþen.
8. Weenig wantet, ðat si out wøde breuten. Te elkens, ðat een krop ðarin geworpen biet, skall him here waghters eesken : "Is ðan neen warner to jyw angekommen ?"
9. Si skullen segen: "Ja ðough, een warner kamm to uns an, meden wi løgneden hin, and sagden: 'God sandte neeþing neðer, ji befindet jyw nor in groot irrdom.'"
10. And si skullen segen: "Hædden wi nor gehørd oðe fornomen, wæren wi neet twisken ðe liede ðer Fyrglød."
11. So skullen si sijne synder orkennen, so andferend sijn ðe liede ðer Fyrglød.
12. Indeed, for ðette, ðe sijn Herr fryghten, åne hin te seen, is forgeving and eene groote løning.
13. Hweeðer ji jer word geheem håldet, oðe hit meldet, Hi kennt indeed, hwat insijde ðer herten liggt.
14. Kænde Hi neet, hwat Hi geskapen hat ? And Hi is ðe Kleene, ðe Allgewite.
15. Hi is Ðette, Ðe for jyw ðe erþe þewbar gemakt hat. So sinþet in hitse paþes and etet fråm hitse fermer. And to Him is ðet bakkeer.
16. Fyllt ji syker, ðat Ðette, Ðe in ðe heven is, jyw fan ðe erþe overslungen beun lætet, hwann si beginnt te sweegen ?
17. Oðe fyllt ji syker, ðat Ðette, Ðe in ðe heven is, een steenstorm gegen jyw sendet ? Ðan skullt ji witen, hou mijne warning is.
18. And indeed løgneden ðette, ðe fore him liveden, and hou was ðan mijn forwyrp.
19. Seen si ðan neet ðe fogels boven sig, ðe here flygels forspreeden and fålden ? Neene hældt hir outer ðe Genæþige, and Hi is af alle þinge Allseend.
20. Oðe hwo is hit, ðe jyw mid sijn heer neren kann, outer ðe Genæþige ? Sykerlijk sind ðe ungeløvigen nor in drug.
21. Oðe hwo is hit, ðe jyw forsorgen kann, of Hi Sijne forsorging tebakhældt ? And jeðough beherden si in orgølle and wiðerstand.
22. Is ðette, ðe gesankt an sijn andlit løpt, better geførd, oðe ðette, ðe upreght an een reght paþ løpt ?
23. Seg : "Hi is Ðette, Ðe jyw orgaf, und jyw ðet gehør, ðe sight and ðe geføle gunnede." Meden weenig is hit, ðat ji þankt.
24. Seg : "Hi is Ðette, Ðe up ðe erþe formeerde, and to Him skullt ji gegaderd beun."
25. And si segen : "Hwann skall ðise belofþe orfullt beun, of ji sanþful sijd ?"
26. Seg : "Ðet kennis liggt nor bij God, and ik im nor een leus warner."
27. Ðan hwann si hit (ðe Dag ðes Ordeels) in næe seen skullen, skullen ðe andlits ðer ungeløvigen sig mørkenen, and hit skall him gesagd beun: "Ðet ist hwat ji ðarfor kallend wert."
28. Seg : "Haft ji gehught, of God mig and ðette mid mir øðeleggt, oðe uns genåþe makt ? Ðan hwo kynde ðe ungeløvigen gegen eene smarte stråpe bewaren ?"
29. Seg : "Hi is ðe Genæþige. An Hin gelooven wi and up Him setten wi unser troost. Sån skullt ji witen, hwo sig in een leus irrdom befindet."
30. Seg : "Haft ji gehught, of jer water andeup gesankt biet ? Hwo kynde jyw ðan mid kwellend water forsorgen ?"
Hoftstykk 71 : Noogh
In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.
1. Indeed sandten Wi Noogh to his folk : "Warn ðijn folk, before eene smarte stråpe hir reekt."
2. Hi sagde: "O mijn folk, indeed im ik for jyw een leus warner.
3. Þewent God, fryghtet Hin and gehork mig,
4. Ðarmid skall Hi jyw some jerer synder forgeven, and jyw een hwijl til eene fastgestålde frist geven. Hwann Gods frist kommt, biet hit indeed neet hindergelaten, of ji nor wistet."
5. Hi sagde: "Mijn Herr, ik have mijn folk nacht and dag geroopen,
6. Jeðough hat mijn roop him nor in here flyght gestærkend.
7. And telkens, ðat ik hir rep, ðarmid forgifst Ðou him, þrusteten si sijne fingers in sijne ooren, and hullden si sig under sijne regele, and beherdeden, and fororgøllden in sijne overheflijkheed.
8. Ðan rep ik hir opensightlijk,
9. Ðan sprak ik him sowell openlijk als ook geheemlijk.
10. Ik sagde: 'Biddet jer Her um forgeving, indeed is Hi ist ðe Allforgevende.
11. Hi will ðe heven up jyw in overflut neðersenden,
12. And Hi will jyw rijkdoms and kindere in genyght gunnen, and Hi will jyw garden and fløde geven.
13. Hwat is ðan mid jyw, ðat ji Gods grootnis neet ehrt,
14. Ðough Hi jyw in stoper skoop ?
15. Seet ji neet, hou God seven overeenanðerleggende hevens skoop ?
16. And Hi makte ðe mån to een light, and ðe sunne to een lightfat.
17. And God wakste jyw out ðe erþe als seede.
18. Ðan skall Hi jyw ðarin tebakkommen laten, and Hi skall jyw ðarout forþbringen.
19. And God makte ðe erþe for jyw to eene widþe,
20. So ðat ji up hitse wijde wegs skrijðen kunnt.'"
21. Noogh sagde : "Mijn Herr, si haven mig ungehorkt, and haven ðarinsted ðette gefolgd, ðe in rijkdom and kindere nor forlos toføgen kann."
22. And si haven eene groote forswering gesmiðed
23. And si sagden: 'Forlatet jere gøde neet. Forlatet Wadd, Suwa, Yaghouþ, Yaouq and Nasr neet.'
24. Sie haven alreede mykel geirrd. So føg to ðe unreghtfærdigen nor irrdom to."