Literature:The Holy Quran 56

The Quran, also romanized Qur'an or Koran, is the central religious text of Islam, believed by Muslims to be a revelation from God. It is organized in 114 chapters, which consist of verses. In addition to its religious significance, it is widely regarded as the finest work in Arabic literature, and has significantly influenced the Arabic language.

Translations

The Holy Quran 56

Skundavisk

Hoftstykk 63 : Ðe Lijkettenden

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Hwann ðe lijkettenden to ðir kommen, segen si : "Wi teugen, ðat ðou indeed Gods gesandte er." And God wit, ðat ðou indeed His gesandte er. And God teugt, ðat ðe lijkettenden indeed leugers.

2. Si nemen sijne eeþes als eene hylling, ðan dwalen si fråm Gods paþ weg. Indeed is yvel, hwat si doon.

3. Ðet is, for ðat si gelooveden, ðan ungelooveden, so sygelde God here herten, so ðat si neet forstån.

Hoftstykk 64 : Ðe Gegensijdige Wiksel

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Allt, ðet in ðe hevens and up ðe Erþe is, dylþt God, to Him ðe kyningskap and ðe løve, and Hi is ðe Allkunnende.

2. Hi is Ðette, Ðe jyw skoop. Ðan sind ðar twisken jyw ungeløvigen and geløvigen. And God is allseend over hwat ji doot.

3. Hi skoop ðe hevens and ðe Erþe in sanþheed, and Hi hywde jyw, and fullkamm jer hyw. And to Him is ðe outgang.

4. Hi wit, hwat in ðe hevens and up ðe Erþe is, and Hi wit, hwat ji geheem håldet, and hwat ji openlijk meldet. And God kennt, hwat insijde ðer herten liggt.

5. Hat jyw ðe beright ðetter neet gereght, ðe foreher ungelooveden ? Ðan kosteten si ðe boosen gefolge sijner saker, and for hir is eene smarte stråpe.

6. Ðet is, forðat here gesandten mid leuse bewijse to him kammen, ðan sagden si : "Skullen mennesken (als wi) uns føren ? So ungelooveden si, and þrewen weg. Jeðough orfyllt God Sigself. And God is selforfyllend, lofswerþig.

7. Ðe ungeløvigen behoften, ðat si neet gereerd skullen. Seg : "Ja ðough, bij mijn Herr skullt ji sykerlijk gereerd beun, and ðan skullt ji berightet beun, over hwat ji deedet. And ðet is for God ooþ.

8. So geloovet an God and His gesandte, sowell als an ðet Light (ðe Låse), ðet Wi neðergesandt haven. And God is allgewit over hwat ji doot.

9. An ðe dag, an hwelk Hi jyw for ðe Dag ðer Gadering gaderen will, skall hit ðe Dag ðes gegensijdigen Wiksels wesen. Ðan hwo an God geloovet and goode werke doot, him will Hi hise mistaks lesken, and hin in garden inkommen laten, beneðen hwelke fløde fleuten, foreewe ðarin dwellend. Ðet is ðet groote orfolg.

10. And ðette, ðe ungelooven, and Unsere Þråws løgnen, skullen ðe liede ðes fyrs wesen, foreewe ðarin dwellend. And hwat een yvel outgang.

11. Neene tyrþ geskit åne Gods orløfnis. And hwo an God geloovet, Hi will his herte wellføren. And God is ðe Allwitende.

12. And gehorkt God, and gehorkt ðe gesandte. Of ji ðan afþråwen, is ðan over Unser gesandte nor ðe leuse buding.

13. God, neen god outer Him. And up God skullen ðe geløvigen sijn troost setten.

14. O ji ðe geløvigen, twisken jere wijve and kindere kann ðar indeed fiende for jyw wesen, so sijd foresightig over hir. And of ji hir andskyldet, overseet and forgeft, is ðan God indeed allforgevend, mildhertig.

15. Indeed sind jere rijkdoms and jere kindere nor een røn, and bij God is eene groote løning.

16. So fryghtet God, so mykel als ji kunnt, lysent, gehorkt and spendet at best for jywselve. And hwo fråm sijn eegene geerignis bewart, ðette sind ðan ðe orfolgrijken.

17. Of ji to God een skøn lån leent, will Hi hit for jyw manigfælden. And God is þankbar, longmødig.

18. Hi is ðe Kenner ðes unseenen and ðes geteugneden, ðe Allmæghtige, ðe Allwijse.

Hoftstykk 65 : Ðe Trenning

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. O bude, hwann ji jyw fråm ðe frawen trennt, trennt jyw fråm him at (ðe ende af) here waghttijd, and rekent ðe waghttijd genawe. And fryghtet God, jer Herr. And fordrijft jere frawen neet fråm here højse. And si skullen neet forlaten, outerðet si eene leuse unsidlijkheed begån. And ðette sind Gods targer, and hwo ðise targer overtridt, is sykerlijk to sijne seele unreghtfærdig gewesen. Ðou witst neet, magskeen will Good eene (nywe) sake ðarafter forþbringen.

2. Hwann si ðan sijne friste gereght haven, håldet hir mid reghtnis tebak, oðe skeedet jyw fråm him mid reghtnis. And nemt twee reghtfærdige mennesken twisken jyw als teugen, and fremmt ðe teugnis fore God. Ðette biet ðarover for ðette geleerd, ðe an God and ðe Læteste Dag geloovet. And hwo God fryghtet, him will Hi een outweg maken.

3. And Hi will him forsorgen, fråm hwar hi hit neet orwaghtet. And hwo up God sijn troost settet, him is Hi genoogh. Indeed reekt God Sijne sake. Indeed bestevende God to alle þinge eene måte.

4. Als for ðette twisken jere wijve, ðe for sijn måneþblood wanhopt haven, of ji twijt, is here frist þree måneþe, and gelijk is hit for ðette, ðe nee måneþblood haven. And als for ðe swangeren endet ðe frist, hwann si sijne byrþen neðerleggen. And hwo God fryghtet, him skall Hi ður Sijn bysen ooþskap bringen.

5. Ðet is Gods bysend, ðe Hi to jyw neðersandte. Hwo God fryghtet, Him will Hi hise mistaks lesken, and hise løning forgrøten.

6. Latet hir (hwijlend here waghttijd) wonen, hwar ji wont, out jere (feemælige) middele. And harmt hir neet, um him ðet lijf hard te maken. And of si swanger sind, spendet ðan for hir, tilðet si sijne byrþen neðerleggen. And of si ðan for jyw ammen, geft him ðan here løning. Rødet mid reghtnis toeenanðer. And of ji neet eenig sijd, skall ðan eene anðere (frawe) for hin ammen.

7. Ðe welþige skall fråm sijne welþe spenden. And ðette, ðesse forsorging geskrenkt biet, skall hi ðan spenden, fråm hwat God him gegeven hat. God belastet neene seele, jander hwat Hi her gegeven hat. God will after hardskap ooþskap bringen.

8. And hou manige stæde wiðerstooden gegen ðe bysend sijnes Herren and hise gesandten. Ðan hadden Wi eene strange rekening for hir, and stråpten hir mid eene æglijke stråpe.

9. Ðan kosteten si ðe boosen gefolge sijner saker, and ðe ende herer sake was los.

10. God forebereedede for hir eene strange stråpe. So fryghtet God, o liede ðer fornomst, ðe gelooven. God sandte sykerlijk til jyw eene orinnering neðer.

11. Een Gesandte, ðe jyw Gods geliesten Þråws upsegt, um ðette, ðe gelooven, and goode werke doon, fråm ðe mørke til ðet light te bringen. Ðan hwo an God geloovet and goode werke doot, hin will Hi (God) in garden inkommen laten, beneðen hwelke fløde fleuten, foreewe ðarin dwellend. Indeed hat God him ðe forsorging fullgekommen.

12. God is Ðette, Ðe seven hevens and evenso manige erþer skoop. Ðe bysend (Gods) stigt between him af, ðarmid ji witet, ðat God ðe Allkunnende is, and ðat God sykerlijk allt in witenskap umfatet.

Hoftstykk 66 : Ðe Forbyd

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. O bude, hwarum forbiedst ðou ðir, hwat God ðir orloft hat, ðe orfylling ðijner wijve søkend? And God is allforgevend, mildhertig.

2. God hat for jyw upgelagd, hou ji jere eeþes lesken kunnt. And God is jer Munder, and Hi is ðe Allwitende, ðe Allwijse.

3. And als ðe bude to eene sijner wijve een behofting geheem skenkte, and si hit berightete, and God him ðarover andhulde, mald hi (Mohammed) een deel ðarfråm, and meeð een anðer deel. And als hi her ðarover berightete, sagde si : "Hwo hat ðir ðarover berightet?" Hi sagde : "Ðe Allwitende, ðe Allgewite hat hit mir berightet."

4. Of ji båþe (wijve ðes buden) til jer Herr bøtet, sind ðan jere herten sig sykerlijk genigen. And of ji jyw jeðough gegen ðe buden forbinden, is ðan God sykerlijk his Munder, and Geverel, and ðe reghtdooenden geløvigen, and ðe engels stån afterðet als understytters.

5. Magskeen will his Herr, of hi sig fråm jyw trennt, jyw ður betere wijve orsetten, ðe underworpen (to God), geløvig, froom, bøtend, þewenend, fastend sind, sowell førmerlijk andwedded als ook jungfræwlijk.

6. O ji ðe geløvigen, bewart jywselve and jere kyne fråm een fyr, ðesse brandsake mennesken and steens wesen skall. Over hit (wardend) skullen styrne and strange engels wesen. Si ungehorkten neewe God, in hwat Hi him bysent, and si doon, hwat si gebysend beun.

7. O ji ðe ungeløvigen, andskyldet neet todag. Indeed beut ji nor belønd, for hwat ji dooend weren.

8. O ji ðe geløvigen, bøtet til God mid eene uprighte bøting. Magskeen will jer Herr jere mistaks lesken, and jyw in garden inkommen laten, beneðen hwelke fløde fleuten. Ðettes dags will God ðe bude and ðette, ðe mid him gelooveden, neet anddiesken. Her light skall fore him and to here reghten strømen. Si skullen segen : "Unser Herr, tew unser light for uns and forgef uns. Indeed er Ðou ðe Allkunnende."

9. O bude, strijf gegen ðe ungeløvigen and ðe lijkettenden, and sij styrn gegenover him. And her toflyght skall Helle wesen. And hwat een yvel outgang.

10. God settet als bijspell for ðe ungeløvigen Nooghs wijf and Lots wijf forth. Ðe båþen weren mid twee Unserer reghtdooender þews, jet si bedroogen hir, and si (here mænne) nytteten him in neeþing fore God, and hit was gesagd : "Tredet ji båþen in ðet fyr mid ðe tredenden."

11. And God settet als bijspell for ðe geløvigen Faråws wijf, als si sagde : "Mijn Herr, byld mir bij Ðir een hous in ðe Garde, and redd mig fråm Faråw and hise werke, and redd mig fråm ðe unreghten følke."

12. And Merje, ðe doghter Imrans, ðe sijne kyskheed bewarde. Ðan blesen Wi to her af Unser geest in, and si geloovede in sanþheed an ðe wørde sijnes Herren and Hise bøke, and si was twisken ðe froomen.