Literature:The Holy Quran 57: Difference between revisions

From Linguifex
Jump to navigation Jump to search
Line 372: Line 372:
39. Heel neet. Indeed skoopen Wi hir out hwat si witen.
39. Heel neet. Indeed skoopen Wi hir out hwat si witen.


40. Nee: Ik swere bij ðe Herr ðes Oosts and ðes Wests, ðat Wi ðe maght haven,
40. Nee: Ik swere bij ðe Herr ðes Oosts and ðes Wests, ðat Wi indeed ðe maght sykerlijk haven,


41. Hir ður beteren ðan si te orsetten. And Neemann kann Uns outdoon.
41. Hir ður beteren ðan si te orsetten. And Neemann kann Uns outdoon.

Revision as of 11:44, 23 August 2024

The Quran, also romanized Qur'an or Koran, is the central religious text of Islam, believed by Muslims to be a revelation from God. It is organized in 114 chapters, which consist of verses. In addition to its religious significance, it is widely regarded as the finest work in Arabic literature, and has significantly influenced the Arabic language.


Translations

The Holy Quran 57



Skundavisk

Hoftstykk 67 : Ðe Kyningskap

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Geblosst sij Ðette, in ðesse hand ðe kyningskap is, and Hi is ðe Allkunnende,

2. Ðette, ðe døþ and lijf skoop, um jyw te rønen, (and te bestevenen) hwo fråm jyw ðe beste in handelingen is. And Hi is ðe Allmæghtige, ðe Forgevende,

3. Hi, ðe seven overeenanðerleggende hevene skoop. Ðou sist neene unsamenhængigheed in ðe skapping ðes Mildhertigen. Wend ðe blik annyw : Sist ðou jetwære hwelke bryk ?

4. Ðan wend ðe blik een wijder keer : ðijn blik skall to ðir tebakkeeren, orfolglos (in ðe søke ðes irren) and beskeeden.

5. Sanþlijk tierden Wi ðe lægere heven mid liesels, and makten hir wyrpskøte gegen ðe deuvels. And Wi forebereededen for hir ðe stråpe ðer Fyrglød.

6. And for ðette, ðe an sijn Herr ungeløved haven, ðe stråpe ðer Helle. And hwat een yvel outgang.

7. Hwann si ðarin geworpen beun, skullen si hit bryllen høren, hwijlend si seuþen.

8. Weenig wantet, ðat si out wøde breuten. Te elkens, ðat een krop ðarin geworpen biet, skall him here waghters eesken : "Is ðan neen warner to jyw angekommen ?"

9. Si skullen segen: "Ja ðough, een warner kamm to uns an, meden wi løgneden hin, and sagden: 'God sandte neeþing neðer, ji befindet jyw nor in groot irrdom.'"

10. And si skullen segen: "Hædden wi nor gehørd oðe fornomen, wæren wi neet twisken ðe liede ðer Fyrglød."

11. So skullen si sijne synder orkennen, so andferend sijn ðe liede ðer Fyrglød.

12. Indeed, for ðette, ðe sijn Herr fryghten, åne hin te seen, is forgeving and eene groote løning.

13. Hweeðer ji jer word geheem håldet, oðe hit meldet, Hi kennt indeed, hwat insijde ðer herten liggt.

14. Kænde Hi neet, hwat Hi geskapen hat ? And Hi is ðe Kleene, ðe Allgewite.

15. Hi is Ðette, Ðe for jyw ðe erþe þewbar gemakt hat. So sinþet in hitse paþes and etet fråm hitse fermer. And to Him is ðet bakkeer.

16. Fyllt ji syker, ðat Ðette, Ðe in ðe heven is, jyw fan ðe erþe overslungen beun lætet, hwann si beginnt te sweegen ?

17. Oðe fyllt ji syker, ðat Ðette, Ðe in ðe heven is, een steenstorm gegen jyw sendet? Ðan skullt ji witen, hou mijne warning is.

18. And indeed løgneden ðette, ðe fore him liveden, and hou was ðan mijn forwyrp.

19. Seen si ðan neet ðe fogels boven sig, ðe here flygels forspreeden and fålden ? Neene hældt hir outer ðe Genæþige, and Hi is over alle þinge Allseend.

20. Oðe hwo is hit, ðe jyw mid sijn heer neren kann, outer ðe Genæþige ? Sykerlijk sind ðe ungeløvigen nor in drug.

21. Oðe hwo is hit, ðe jyw forsorgen kann, of Hi Sijne forsorging tebakhældt ? And jeðough beherden si in orgølle and wiðerstand.

22. Is ðette, ðe gesankt an sijn andlit løpt, better geførd, oðe ðette, ðe upreght an een reght paþ løpt ?

23. Seg : "Hi is Ðette, Ðe jyw orgaf, and jyw ðet gehør, ðe sight and ðe geføle gunnede." Meden weenig is hit, ðat ji þankt.

24. Seg : "Hi is Ðette, Ðe jyw up ðe erþe formeerde, and to Him skullt ji gegaderd beun."

25. And si segen : "Hwann skall ðise belofþe orfullt beun, of ji sanþful sijd ?"

26. Seg : "Ðet kennis liggt nor bij God, and ik im nor een leus warner."

27. Ðan hwann si hit (ðe Dag ðes Ordeels) in næe seen skullen, skullen ðe andlits ðer ungeløvigen sig mørkenen, and hit skall him gesagd beun: "Ðet is hwat ji ðarfor kallend wert."

28. Seg : "Haft ji gehught, of God mig and ðette mid mir øðeleggt, oðe uns genåþe makt ? Ðan hwo kynde ðe ungeløvigen gegen eene smarte stråpe bewaren ?"

29. Seg : "Hi is ðe Genæþige. An Hin gelooven wi and up Him setten wi unser troost. Sån skullt ji witen, hwo sig in een leus irrdom befindet."

30. Seg : "Haft ji gehught, of jer water andeup gesankt biet ? Hwo kynde jyw ðan mid kwellend water forsorgen ?"

Hoftstykk 68 : Ðe Feðer

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Nun. Bij ðe feðer, and bij hwat si neðerwrijten.

2. Ður ðe gunst ðijnes Herren er ðou neet besetten.

3. And indeed is sykerlijk for ðig eene neewe-endende løning.

4. And indeed er ðou sykerlijk eenes grootes sidards.

5. Sån skalt ðou seen, and si skullen seen,

6. Hwo fråm jyw fan kyst gedrepen biet.

7. Ðijn Herr wit beter over ðette, ðe fråm His paþ dwilt, and Hi wit beter over ðe wellgeførden.

8. So gehork neet ðe løgners.

9. Si wynskten, ðat ðou ðursleedest, so ðat si ðursleeden.

10. And gehork neen snooþ ijdelswerer,

11. Bakwrøger, spreeder af høle,

12. Forhinderer ðes gooden, syndig overtreder,

13. Harsk, and bovenðet leuger an hise afstamming.

14. Ofwell hi geld and kindere hat.

15. Hwann him Unsere Þraws forlesen beun, segt hi : "nor sagen ðer gamelen."

16. Wi willen hin an ðe snout brandmarken.

17. Indeed rønden Wi hir, als Wi ðe eegeners ðes garden rønden, als si swooren, ðat si an ðe (nækste) morgen (ovete) arnen wolden,

18. Åne forebehåld (åne Gods will te hygen).

19. Ðan kamm een besøk over hit fråm ðijn Herr, hwijlend si slåpend weren,

20. And an ðe morgen was hit (ðe garde) als gearned.

21. And bij ðe daging repen si eenanðer to :

22. "Gåt frøw to jer feld, of ji arnen willt."

23. So skreeðen si forþ, to eenanðer mummelend :

24. "Todag skall neen arme fråm jyw hit (ðet feld) treden."

25. So gingen si frøw mid eene faste bestevenheed.

26. Jet, als si hit sån, sagden si : "Indeed sind wi sykerlijk irrend.

27. Jeðough, wi sind nou berooved."

28. Ðe gemetlijkste fråm him sagde : "Sagde ik jyw neet, ðat ji (God) dylþen skyldet?"

29. Si sagden : "Gedylþed sij unser Herr. Indeed weren wi unreghtfærdig."

30. Ðan benærden si to eenanðer, elkanðer refsend.

31. Si sagden : "Wee to uns, indeed weren wi overtreders.

32. Magskeen will unser Herr hit ður jeehwat beteres orsetten. Indeed þråwen wi uns til unser Herr."

33. Solk is ðe stråpe, jeðough is ðe stråpe ðes Hierafters sykerlijk grøter, of si nor wisten.

34. Indeed is for ðe froomen garden af blisse bij her Herr.

35. Skullen Wi ðan ðe (an God) underworpenen als ðe misdooers behandelen ?

36. Hwat is mid jyw ? Hou ordeelt ji ?

37. Oðe haft ji een book, fråm hwelk ji lernt,

38. Ðat ji indeed geten skullt, jetwære hwat ji keust ?

39. Oðe haft ji een eeþ, ðe Uns til ðe Dag ðer Orrist twingt, ðat ji indeed geten skullt, hwat ji ordeelt ?

40. Eesk him, hwo twisken him ðet forsykert.

41. Oðe haven si byndliþe ? Ðan lat hir here byndliþe forebringen, of si sanþful sind.

42. Ðe dag, an hwelk ðe skine andhylled biet, and si to neðerbending geroopen beun skullen, meden si kunnen neet.

43. Here sighte skullen geskandt beun, and hønþe skall hir hyllen. And indeed weren si to neðerbending geroopen, hwijlend si gesund weren.

44. So lat Mig mid ðette, ðe ðise behofting løgnet. Wi willen hir forþskrijðlijk orreeken, fråm hwar si hit neet witen.

45. And Ik will hir eene frist gunnen. Indeed ståt mijne list fast.

46. Oðe eeskest ðou him eene løning, so beun si fan eene skyld belastet?

47. Oðe haven si (ðet kennis af) ðet unseene (ðe tokomst), so wrijten si hit neðer?

48. So sij þyldig for ðe andskeeding ðijnes Herren, and sij neet als ðe gemete ðes fiskes (Jones), ðe (God) rep, als hi in þryng was.

49. Of hin eene gunst fråm his Herr neet gereght hædde, wære hi (after sijne bakkomst in sijn land fan ðe inwoners) in ðe wøste geworpen and gewroght wesen.

50. Jet his Herr wålde hin, and makte hin to eene ðer reghtdooenden.

51. And weenig wantet, ðat ðe ungeløvigen ðig mid sijne bliks neðerleggen, als si ðe orinnering høren, and si segen : "Indeed is hi sykerlijk besetten."

52. Jeðough is hit (ðe Låse) nor eene orinnering for alle werlde.

Hoftstykk 69 : Ðe Wåre

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Ðe wåre.

2. Hwat is ðe wåre ?

3. And hwat makt ðig witen, hwat ðe wåre is ?

4. Þamoud and Åd løgneden ðe kwålm,

5. Als for Þamoud, weren si ður een overrennend loud øðelagd.

6. And als for ðe Åd, weren si ður een tørnig bryllend wind øðelagd,

7. Hi andfetelde hit to him seven næghte and aght dags in folge. Ðan kondest ðou ðe liede ðarin seen, als wæren si umgefålde datenfolmerboom stæmme.

8. Ðan sist ðou (todag) nogh eenige overleften fråm him ?

9. Ðan kammen Faråw and ðette fore him, so well als ðe Overþråwenen Stæde (Sodom and Gomorre), synderful.

10. Si ungehorkten meden ðe gesandte sijnes Herren, so greep Hi hir mid eene overwældige nåme.

11. Als ðet water (an ðe dag ðes Sinfloods) overstromde, droogen Wi jyw up ðet segelende skip,

12. Um ðarout eene orinnering for jyw te maken, and so ðat hit jeeðer bewarende oore hit bewaren muge.

13. Ðan hwann in ðet horn geblåsen biet, eenes eenigstes blåsts,

14. And ðe Erþe and ðe bergs upgehoven and ðan mid een eenigst kras gekrast beun,

15. Ðettes dags skall ðe Gebyrnis geskeen.

16. And ðe heven skall torbreken, ðettes dags skall hit breek wesen.

17. And ðe engels skullen sig an hitse egger stellen, and ðettes dags skullen aght (engels) ðet Seet ðijnes Herren over sig dragen.

18. Ðettes dags skullt ji andþekkt beun, and neene jerer geheemnisse geborgen belijven skall.

19. Als for ðette, ðe sijn book in ðe reghte (hand) gegeven biet, skall hi segen : "Hier, lest mijn book.

20. Indeed was ik gewiss, ðat ik mijne rekening dræpe."

21. Will hi ðan een angenæm lijf geneuten,

22. In een hoogh garde,

23. Ðesse ovetklustere låg for hir hangen skullen.

24. "Etet and drinkt gesedded, for hwat ji ðer orgånen dags dooend wert."

25. And als for ðette, ðe sijn book in ðe winstere (hand) gegeven biet, skall hi segen : "Of nor ik mijn book neet gegeven wære,

26. And mijne rekening neet kænde.

27. Of nor hit (døþ) ðe ende wære.

28. Mijn rijkdom hat mir neet genyttet,

29. And mijne anwåld hat mir geswunden."

30. "Grijpt hin and fetelt hin,

31. Ðan brennt hin in ðe Brand.

32. Ðan in een ketter, ðere længþe seventig elner is, leedet hin.

33. Indeed geloovede hi neet an God, ðe Grøteste,

34. And spurde neet to ðe føding ðer armen an.

35. Todag hat hi hier neen friend,

36. And nee foode, outer foul,

37. Ðe nor ðe synders eten."

38. Nee : Ik swere bij hwat ji seet,

39. And hwat ji neet seet.

40. Indeed is ðis ðet word eenes aðeles gesandtes,

41. And ðis is neet ðet word eenes dighter. Meden weenig is hit, ðat ji geloovet.

42. Noðe is hit ðet word eenes sanþsegers. Meden weenig is hit, ðat ji orinnert.

43. Hit is eene andhylling fråm ðe Herr aller werlde.

44. And hædde hi (Mohammed) some sagds in Unser Name orfunden,

45. Hædden Wi hin sykerlijk bij ðe reghte arm gegripen,

46. And him ðan ðe hoftslagåder gesliten.

47. And neene af jyw kynde Uns fråm him tebakgehålden haven.

48. And indeed is Ðis (ðe Låse) eene orinnering for ðe froomen.

49. And indeed witen Wi sykerlijk, ðat ðar twisken jyw løgners sind.

50. And indeed is Ðis een brunne af rewe for ðe ungeløvigen.

51. And indeed is Ðis eene gewisse sanþheed.

52. Ðan dylþ ðe løve ðes namen ðijnes Herren, ðes Grøtesten.

Hoftstykk 70 : Ðe Upstigwegs

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Een frågersteller eeskte over eene unmijðbare stråpe,

2. For ðe ungeløvigen skall neen alger wesen.

3. Fråm God, Eegener ðer upstigwegs.

4. To Him stijgen ðe engels and ðe Geest (Geverel) in een dag, ðesse hwijling fiftigþousend jære is.

5. So sij þyldig, mid eene skøne þyld.

6. Indeed seen si hit fer,

7. Meden Wi seen hit nå.

8. Ðe dag, an hwelk ðe heven als gesmolten meðel wesen skall,

9. And ðe bergs als wulle wesen skullen,

10. And ðe friend neet after sijn friend eesken skall,

11. Si skullen eenanðer seen laten beun. Ðettes dags skall ðe misdooer wynsken, als løsegeld gegen ðe stråpe sijne kindere geven,

12. And sijn wijf, and sijn broðer,

13. And sijne sibben, ðe him toflyght forsorgden,

14. And jeeðereen up erþe, ðe hin redden kynde.

15. Heel neet. Indeed is hit Helwijt,

16. Ðet ðe hofthøjd afrippt,

17. And ðette røpt, ðe wegþrew and floo,

18. And (rijkdoms) gaderde, and hordede.

19. Indeed was ðe mennesk angrig geskapen,

20. Hwann him jeehwat booses rint, is hi wreeþ,

21. And hwann him jeehwat goodes rint, is hi unþankbar.

22. Outer ðe biddenden,

23. Ðe in sijne gebidde stædig sind.

24. And in ðesse rijkdoms eene rightige skare is,

25. For ðe bedeler and ðe beroovede.

26. And ðe an ðe Dag ðes Ordeels in sanþheed gelooven,

27. And ðe ðe stråpe sijnes Herren fryghten,

28. Indeed is fore ðe stråpe sijnes Herren neemann syker.

29. And ðe sijne kyskheed bewaren,

30. Outer mid sijne wijve oðe ðette, ðe sijne reghten hænde besitten, ðan sind si in ðis fall neet te refsen.

31. Ðan hwo ðarjander søkt te gån, ðette sind ðe overtreders.

32. And ðe sijne troosts and sijne belofþer eeren,

33. And ðe mid sijne teugnisse fast stån,

34. And ðe sijne gebidde bewaren.

35. Ðette skullen in een garde ge'eert wesen.

36. So hwat is hit mid ðe ungeløvigen, ðat si bij ðir sig spøden,

37. Fråm ðe reghte and fråm ðe winstere in forskeedene krops ?

38. Girnt jeeðereen twisken him, ðat hi in ðe garde af blisse ingelaten beun skall ?

39. Heel neet. Indeed skoopen Wi hir out hwat si witen.

40. Nee: Ik swere bij ðe Herr ðes Oosts and ðes Wests, ðat Wi indeed ðe maght sykerlijk haven,

41. Hir ður beteren ðan si te orsetten. And Neemann kann Uns outdoon.

42. So lat hir ijdel tålken and spilen, tilðet si ðe dag drepen, ðe him belooved biet,

43. Ðe dag, an hwelk si out sijne græve in ijle andstån skullen, als of si sig to een til spødeden.

44. Here sighte skullen geskandt beun, and hønþe skall hir hyllen. Ðet is ðe dag, ðe him belooved was.

Hoftstykk 71 : Noogh

In ðet name af God, ðe Genæþige, ðe Mildhertige.

1. Indeed sandten Wi Noogh to his folk : "Warn ðijn folk, before eene smarte stråpe hir reekt."

2. Hi sagde: "O mijn folk, indeed im ik for jyw een leus warner.

3. Þewent God, fryghtet Hin and gehork mig,

4. Ðarmid skall Hi jyw some jerer synder forgeven, and jyw een hwijl til eene fastgestålde frist geven. Hwann Gods frist kommt, biet hit indeed neet hindergelaten, of ji nor wistet."

5. Hi sagde: "Mijn Herr, ik have mijn folk nacht and dag geroopen,

6. Jeðough hat mijn roop him nor in here flyght gestærkend.

7. And telkens, ðat ik hir rep, ðarmid forgifst Ðou him, þrusteten si sijne fingers in sijne ooren, and hullden si sig under sijne regele, and beherdeden, and fororgøllden in sijne overheflijkheed.

8. Ðan rep ik hir opensightlijk,

9. Ðan sprak ik him sowell openlijk als ook geheemlijk.

10. Ik sagde: 'Biddet jer Her um forgeving, indeed is Hi is ðe Allforgevende.

11. Hi will ðe heven up jyw in overflut neðersenden,

12. And Hi will jyw rijkdoms and kindere in genyght gunnen, and Hi will jyw garden and fløde geven.

13. Hwat is ðan mid jyw, ðat ji Gods grootnis neet eert,

14. Ðough Hi jyw in stoper skoop ?

15. Seet ji neet, hou God seven overeenanðerleggende hevens skoop ?

16. And Hi makte ðe mån to een light, and ðe sunne to een lightfat.

17. And God wakste jyw out ðe erþe als seede.

18. Ðan skall Hi jyw ðarin tebakkommen laten, and Hi skall jyw ðarout forþbringen.

19. And God makte ðe erþe for jyw to eene widþe,

20. So ðat ji up hitse wijde wegs skrijðen kunnt.'"

21. Noogh sagde : "Mijn Herr, si haven mig ungehorkt, and haven ðarinsted ðette gefolgd, ðe in rijkdom and kindere nor forlos toføgen kann."

22. And si haven eene groote forswering gesmiðed

23. And si sagden: 'Forlatet jere gøde neet. Forlatet Wadd, Suwa, Yaghouþ, Yaouq and Nasr neet.'

24. Sie haven alreede mykel geirrd. So føg to ðe unreghtfærdigen nor irrdom to."

25. So weren si wegen sijner synder ordrankt, and ðan in een fyr geførd. And si fanden for sig neene outhelpe outer God.

26. And Noogh sagde: "Mijn Herr, leef neen ungeløvig inwoner up ðet land.

27. Of Ðou hir leevest, skullen si Ðijne þews irren, and nor forþorvene and ungeløvige afterkomelings begeten.

28. Mijn Herr, forgef mir, and to mijn ælderen and to hwo mijn hous geløvig tridet, and to alle geløvige mænne and frawen, and føg to ðe unreghtfærdigen nor øðelag to."